brigante

brigante (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bandyta, rozbójnik, zbójca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

brigante (język włoski)

wymowa:

IPA: [bri.ˈgan.te]

podział przy przenoszeniu wyrazu: bri•gan•te

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przest. hist. bandyta, rozbójnik, zbójca, zbój, zbrodniarz

(1.2) pot. żart. łobuz, urwis, hultaj

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: brigare

odmiana:

(1) lp brigante; lm briganti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bandito, fuorilegge, gangster, pirata, malvivente, malfattore, farabutto, ladro, rapinatore, assassino, omicida, killer, sicario, terrorista, ribelle, fuoriuscito, pregiudicato

(1.2) canaglia, manigoldo, briccone, birbone, furfante, lazzarone, imbroglione, furbacchione, furbastro, birba, birbante, monello, discolo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. briga ż, brigadiere m, brigantaggio m, brigantessa ż, brigantino m, brigata ż

czas. brigare

przym. brigantesco

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. briga → daw. kompania

uwagi:

źródła: