biegun
biegun (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające najbardziej ekstremalne cechy; zob. też biegun w Wikipedii
- (1.2) jeden z dwóch punktów na powierzchni obracającego się ciała niebieskiego, przez które przechodzi jego oś obrotu
- (1.3) element takich przedmiotów jak koń na biegunach, lub fotel bujany, wygięty pręt na którym buja się dany przedmiot
- (1.4) fiz. zob. biegun magnetyczny
- (1.5) fiz. zob. biegun elektryczny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) szybki koń wierzchowy[1]
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biegun bieguny dopełniacz bieguna biegunów celownik biegunowi biegunom biernik biegun bieguny narzędnik biegunem biegunami miejscownik biegunie biegunach wołacz biegunie bieguny - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biegun bieguny dopełniacz bieguna biegunów celownik biegunowi biegunom biernik bieguna bieguny narzędnik biegunem biegunami miejscownik biegunie biegunach wołacz biegunie bieguny - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biegun bieguni dopełniacz bieguna biegunów celownik biegunowi biegunom biernik bieguna biegunów narzędnik biegunem biegunami miejscownik biegunie biegunach wołacz biegunie bieguni depr. M. i W. lm: (te) bieguny
- przykłady:
- (1.2) O tej porze roku na biegunie trwa dzień polarny.
- (1.3) Ten fotel bujany nadaje się tylko do wyrzucenia, jego bieguny są strzaskane.
- (1.4) Bieguny przeciwne przyciągają się.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) biegun zimna / niedostępności
- (1.2) biegun polarny / południowy / północny • zdobyć biegun
- synonimy:
- (3.1) strannik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. biegunowość ż
- przym. biegunowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pole; (1.2) pole; (1.3) rocker; (1.4) pole; (1.5) pole
- arabski: (1.1) قطب
- białoruski: (1.1) полюс m; (1.2) полюс m
- bułgarski: (1.2) полюс m
- duński: (1.2) pol w
- esperanto: (1.1) poluso; (1.2) poluso
- francuski: (1.1) pôle m; (1.2) pôle m; (1.3) bascule ż; (1.4) pôle m; (1.5) pôle m
- hebrajski: (1.1) קוטב m (kotev)
- hiszpański: (1.1) polo m; (1.2) polo m
- islandzki: (1.2) póll m
- niemiecki: (1.1) Pol m; (1.2) Pol m; (1.3) Kufe ż
- nowogrecki: (1.1) πόλος m; (1.2) πόλος m
- rosyjski: (1.1) полюс m; (1.2) полюс m; (1.4) полюс m; (1.5) полюс m
- słowacki: (1.2) pól m
- tuvalu: (1.1) pole
- ukraiński: (1.1) бігун m; (1.2) полюс m
- włoski: (1.2) polo m
- źródła:
