bieganie

bieganie (język polski)

bieganie (1.2) na plaży

wymowa:

IPA: [bʲjɛˈɡãɲɛ], AS: [bʹi ̯egãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od biegać

(1.2) sport. dyscyplina sportowa

(1.3) przen. załatwianie czegoś w różnych miejscach, jedno po drugim

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bieganie
dopełniacz	biegania
celownik	bieganiu
biernik	bieganie
narzędnik	bieganiem
miejscownik	bieganiu
wołacz	bieganie

przykłady:

(1.2) Mówiłem Wackowi, żeby nie przesadzał z tym bieganiem.

(1.3) Bieganie za pozwoleniem na ścięcie drzew może bardzo wyczerpać przeciętnego Janusza.

składnia:

kolokacje:

(1.2) ćwiczyć / uprawiać bieganie

synonimy:

(1.2) bieg, jogging

(1.3) bieganina

antonimy:

(1.1) niebieganie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. biegać ndk., pobiegać dk., pobiec dk., biec ndk., biegnąć ndk.

rzecz. ubieganie n, obieg mrz, zbiegowisko n, bieżnia ż, biegacz m, biegaczka ż, bieg m, bieganina ż

przym. biegowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. biegać -anie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) running
• arabski: (1.1) عدو
• białoruski: (1.1) беганне n; (1.2) бег m; (1.3) беганіна ż
• bułgarski: (1.2) бягане n
• duński: (1.1) løbning w
• islandzki: (1.1) hlaup n; (1.2) hlaup n
• litewski: (1.1) bėgti
• rosyjski: (1.1) бегание n; (1.2) бег m
• szwedzki: (1.2) joggning w
• ukraiński: (1.1) бігання n; (1.2) біг m; (1.3) бігання n, біганина ż
• włoski: (1.2) corsa ż

źródła: