behaart

behaart (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈhaːɐ̯t] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) owłosiony

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika behaaren

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der behaarte ein behaarter behaarter	die behaarte eine behaarte behaarte	das behaarte ein behaartes behaartes	die behaarten behaarten behaarte
Gen.	słaba mieszana mocna	des behaarten eines behaarten behaarten	der behaarten einer behaarten behaarter	des behaarten eines behaarten behaarten	der behaarten behaarten behaarter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem behaarten einem behaarten behaartem	der behaarten einer behaarten behaarter	dem behaarten einem behaarten behaartem	den behaarten behaarten behaarten
Akk.	słaba mieszana mocna	den behaarten einen behaarten behaarten	die behaarte eine behaarte behaarte	das behaarte ein behaartes behaartes	die behaarten behaarten behaarte

(2.1) zob. behaaren

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Behaarung ż

czas. behaaren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: