wymowa:
IPA[apˈsɔlvɛ̃nt], AS[apsolvẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która ukończyła szkołę, uczelnię, kurs; zob. też absolwent (osoba) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jan jest już absolwentem.
składnia:
(1.1) absolwent D.
kolokacje:
(1.1) absolwent uniwersytetu / politechniki / uczelni / akademii / liceum / technikum • absolwent filologii / polonistyki / pedagogiki / socjologiitegoroczny / ubiegłoroczny absolwent • zostać absolwentem
synonimy:
(1.1) wychowanek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) abiturient
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absolucja ż, absolut mos/mrz, absolutność ż, absolutorium n, absolutysta mos, absolutystka ż, absolutyzacja ż, absolutyzm mrz, absolutyzowanie n, absolwenckość ż, absolwowanie n, zabsolutyzowanie n
forma żeńska absolwentka ż
czas. absolutyzować ndk., absolwować ndk., zabsolutyzować dk.
przym. absolutny, absolutoryjny, absolutystyczny, absolwencki
przysł. absolutnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Absolvent < niem. absolvieren[1] niem. -ent wg niem. Student[2] < łac. absolvens[3] < łac. absolvodoprowadzić do końca; rozwiązywać, uwolnić < łac. ab solvood- rozwiązać, uwolnić
uwagi:
por. abiturient
(1.1) Za błędne uznaje się zrównywanie ze sobą słów absolwent oraz abiturient. Pierwszy z nich jest osobą, która ukończyła jakiś etap nauki formalnej w dowolnej formie (szkoła, uczelnia, studia lub kurs). Natomiast abiturient to ściśle absolwent szkoły średniej i to konkretnie takiej, której ukończenie pozwala przystąpić do matury (np. liceum, technikum lub branżowa szkoła I stopnia)[4]. Wobec tego każdy abiturient jest absolwentem, ale nie każdy absolwent jest abiturientem.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 23.
  2. Mirosław Bańko, Lidia Drabik, Lidia Wiśniakowska, Słownik spolszczeń i zapożyczeń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-15121-8.
  3. Elżbieta Maria Minczakiewicz, Losy absolwentów gimnazjów integracyjnych w świetle wypowiedzi młodzieży z diagnozą wielopostaciowej niepełnosprawności i opinii rodziców, „Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo” nr 1/2006, s. 113.
  4. Hasło „absolwent” w: Ewa Rudnicka, Marek Zboralski, Praktycznie najlepszy słownik błędów językowych. Słowa, zdania, wyrażenia (tworzenie i stosowanie), Agencja NOMEN, Poznań 2020, ISBN 978-83-959212-0-9, s. 13.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) absolwent
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) òbstójnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: