Chociebuż

Chociebuż (język polski)

Chociebuż (1.1)

wymowa:

IPA: [xɔˈt͡ɕɛbuʃ], AS: [χoćebuš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto we wschodnich Niemczech; zob. też Chociebuż w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Chociebuż
dopełniacz	Chociebuża
celownik	Chociebużowi
biernik	Chociebuż
narzędnik	Chociebużem
miejscownik	Chociebużu
wołacz	Chociebużu

przykłady:

(1.1) Pan Alfred M. z Chociebuża napisał podręcznik języka dolnołużyckiego dla Polaków.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Chociebużu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Chociebuża • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Chociebuża • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Chociebuża • mieszkaniec / mieszkanka Chociebuża • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Chociebużu • pochodzić z Chociebuża • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Chociebuża

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chociebużanin mos, chociebużanka ż

przym. chociebuski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cottbus
• czeski: (1.1) Chotěbuz m
• dolnołużycki: (1.1) Chóśebuz
• górnołużycki: (1.1) Choćebuz
• niemiecki: (1.1) Cottbus n

źródła: