автор

автор (język bułgarski)

transliteracja:

avtor

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) autor (twórca)

(1.2) pot. autor (sprawca)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) автор на изобретение / на портрет / на роман / на статия / на проект за сграда

(1.2) автор на кражба / на престъпление • автори на грабежи

synonimy:

(1.1) творец

(1.2) извършител

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. авторство n, авторизиране n

forma żeńska авторка ż

czas. авторизирам ndk./dk.

przym. авторов, авторски, авторизиран

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

автор (język rosyjski)

transliteracja:

avtor

wymowa:

lp IPA: [ˈaftər], ​, ​; lm IPA: [ˈaftərɨ]

​

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) autor, autorka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	а́втор	а́вторы
dopełniacz	а́втора	а́второв
celownik	а́втору	а́вторам
biernik	а́втора	а́второв
narzędnik	а́втором	а́вторами
miejscownik	а́вторе	а́вторах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. а́вторство n

przym. а́вторский

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. autor

uwagi:

źródła:

автор (język ukraiński)

transliteracja:

avtor

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) autor, pisarz

(1.2) autor, inicjator, twórca, wynalazca

(1.3) sprawca, winowajca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. автура ż, авторство n

forma żeńska авторка ż

czas. авторизувати

przym. авторів, авторський, авторизований

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: