εξέταση

εξέταση (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [e.ˈkse.ta.si]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) badanie, przegląd, obserwacja, analiza, studium

(1.2) egzamin, sprawdzian, kontrola

(1.3) dochodzenie, badanie, przesłuchiwanie

odmiana:

(1.1-3) F33

przykłady:

(1.1) Τα πρώτα φιλοσοφικά συστήματα ξεκίνησαν από την εξέταση των φυσικών φαινομένων. → Pierwsze systemy filozoficzne rozpoczęły od obserwacji zjawisk przyrodniczych.

(1.2) Ο γιος μου πέτυχε στις εξετάσεις. → Mój syn osiągnął sukces w egzaminach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) εξέταση αίματος → badanie krwi • εξέταση ούρων → analiza moczu • αποτελέσματα των εξετάσεων → wyniki badań

(1.2) γραπτή εξέταση → egzamin pisemny • προφορική εξέταση → egzamin ustny • εισαγωγικές εξετάσεις → egzaminy wstępne • πτυχιακές εξετάσεις → egzaminy dyplomowe • δίνω εξετάσεις → składać egzamin • περνώ τις εξετάσεις → zdawać/zaliczać egzaminy

synonimy:

(1.1) μελέτη, έρευνα, επιθεώρηση, παρακολούθηση

(1.2) έλεγχος, δοκιμασία, διαγώνισμα

(1.3) ανάκριση, έρευνα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. εξεταστής m, εξετάστρια ż, εξέταστρα n lm

czas. εξετάζω, εξετάζομαι

przym. εξεταστέος, εξεταστικός

przysł. εξεταστικά

związki frazeologiczne:

Ιερά Εξέταση, Ιερή Εξέταση → Święte Oficjum, inkwizycja

etymologia:

uwagi:

źródła: