łowca

łowca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈwɔft͡sa], AS: [u̯ofca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) łow. myśliwy

(1.2) przen. osoba poszukujący czegoś bądź kogoś dla pieniędzy lub przyjemności

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łowca	łowcy
dopełniacz	łowcy	łowców
celownik	łowcy	łowcom
biernik	łowcę	łowców
narzędnik	łowcą	łowcami
miejscownik	łowcy	łowcach
wołacz	łowco	łowcy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łów m, łowienie n, łowczy m, łowiectwo n, łowisko n, łowiec mzw/mos

czas. łowić ndk.

przym. łowczy, łowny, łowiecki

związki frazeologiczne:

(1.2) łowca głów • łowca skór • łowca nagród • łowca posagów

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: myśliwy

• angielski: (1.1) hunter
• białoruski: (1.1) лавец m; (1.2) лавец m
• litewski: (1.1) gaudytojas m
• łotewski: (1.1) mednieks m; (1.2) mednieks m
• niemiecki: (1.1) Jäger m; (1.2) Jäger m
• rosyjski: (1.1) ловец m
• ukraiński: (1.1) мисливець m, ловець m
• wepski: (1.1) püdai

źródła: