Zbigniew Sudolski

polski literaturoznawca, epistolograf, historyk literatury polskiej

Zbigniew Janusz Sudolski (ur. 2 czerwca 1930 w Sierpcu[1][2][3], zm. 12 stycznia 2024[4]) – polski literaturoznawca, epistolograf, historyk literatury polskiej, profesor nauk humanistycznych.

Zbigniew Sudolski
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1930
Sierpc

Data śmierci

12 stycznia 2024

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej, literaturoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1961

Habilitacja

1967

Profesura

1981

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Życiorys

edytuj

Był synem Tadeusza Sudolskiego i Marii Sudolskiej z domu Olszewskiej. Od 1936 mieszkał z rodziną w Bydgoszczy, od 1938 w Wołominie. Od 1943 uczestniczył w tajnym nauczaniu, po II wojnie światowej był uczniem Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie, gdzie w 1949 zdał egzamin maturalny[3]. W 1954 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim[2][5][3]. Od 1952 pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie, od 1956 na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Na tej ostatniej uczelni uzyskał w 1961 stopień doktora na podstawie pracy Poezja powstania krakowskiego i rewolucji chłopskiej 1846 roku napisanej pod kierunkiem Eugeniusza Sawrymowicza, a w 1967 stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Korespondencja Zygmunta Krasińskiego. Studium monograficzne. W 1981 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w zakresie nauk humanistycznych, w 1988 tytuł profesora zwyczajnego[2][3]. W latach 1971–1974 był lektorem języka polskiego i wykładowcą literatury polskiej na jednym z paryskich uniwersytetów, a w latach 1976–1981 kierownikiem Studium Filologii Polskiej dla Pracujących UW. Na macierzystym wydziale był kierownikiem Zakładu Romantyzmu w Instytucie Literatury Polskiej (1979–1981), prodziekanem (od 1981) i dziekanem (1987–1990), a także dyrektorem Instytutu Literatury Polskiej (1996–1999)[2]. W 1989 został członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[6]. Był też członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk[7].

W pracy naukowej zajmował się przez wiele lat badaniem życia i twórczości Zygmunta Krasińskiego[1] i innych literatów okresu romantyzmu. Efektem jego prac był szereg publikacji stanowiących opatrzone komentarzem i usystematyzowane zbiory korespondencji poety, m.in. Listy do Jerzego Lubomirskiego (1965), Korespondencja Zygmunta Krasińskiego: studium monograficzne (1968), Listy do Adama Sołtana (1970), Listy do Konstantego Gaszyńskiego (1971), Listy do Delfiny Potockiej (1975), Nowe listy Krasińskiego: do Ignacego Wąsowicza z 1828 r. i Jana Zamoyskiego z 1. 1834–1858 (1975). Napisał również biografię Zygmunta Krasińskiego zatytułowaną Krasiński: opowieść biograficzna (1977), opracował także jego Poezje wybrane (1975). Opublikował także m.in. zbiór listów Wincentego Pola (2004), biografię Adama Mickiewicza oraz Juliusza Słowackiego (1978), a także poświęconą mu pracę (wspólnie ze Stanisławem Makowskim W kręgu bliskich poety. Listy rodziny Juliusza Słowackiego (1960)[8].

W latach 1955–1981 był członkiem PZPR (zrezygnował z członkostwa 14 grudnia 1981), na początku lat 80. został członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie[3].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1982)[3], Krzyżem Oficerskim (2003)[9] i Krzyżem Komandorskim (2011)[10] Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1988), Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1999)[3] oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013)[11].

Przypisy

edytuj
  1. a b Sudolski Zbigniew, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2012-09-04].
  2. a b c d Złota księga nauki polskiej. Naukowcy zjednoczonej Europy 2006. Gliwice: Mastermedia Sp. z o.o. i Helion, 2006, s. 786.
  3. a b c d e f g Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. T. 8. Ste-V. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2003, s. 89–92.
  4. Pożegnanie Profesora Zbigniewa Sudolskiego. uw.edu.pl, 15 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-16].
  5. Wspomnienie Zbigniewa Sudolskiego. Dawny Wołomin. [dostęp 2012-09-04].
  6. Skład Towarzystwa Naukowego Warszawskiego: Lista członków Towarzystwa w 1990 roku. „Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego”. Nr 53, s. 40, 1990. [dostęp 2018-12-02]. 
  7. Prof. zw. dr hab. Zbigniew Janusz Sudolski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-09-04].
  8. Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2012-09-04].
  9. M.P. z 2003 r. nr 45, poz. 675
  10. M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1131
  11. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].