Zasłonak miedzianordzawy
Zasłonak miedzianordzawy (Cortinarius purpureus (Bull.) Bidaud, Moënne-Locc. & Reumaux) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak miedzianordzawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius purpureus (Bull.) Bidaud, Moënne-Locc. & Reumaux Atlas des Cortinaires (Meyzieu) 6: 191 (1994) | |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał ten takson J.B. Bulliard w 1792 r. jako Agaricus purpureus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1994 r. Moënne-Locc. I Reumaux przenosząc go do rodzaju Cortinarius[1].
- Agaricus phoeniceus Vent. 1812
- Agaricus purpureus Bull. 1792
- Agaricus purpureus Bull. 1792 var. purpureus
- Cortinarius phoeniceus (Vent.) Maire 1911
- Cortinarius phoeniceus (Vent.) Maire 1911 var. phoeniceus
- Cortinarius purpureus var. macrosporus Bidaud 1994
- Cortinarius purpureus var. occidentalis (A.H. Sm.) Mahiques 2009
- Cortinarius purpureus (Bull.) Bidaud, Moënne-Locc. & Reumaux 1994 var. purpureus
- Dermocybe phoenicea (Vent.) M.M. Moser 1974
- Dermocybe phoenicea (Vent.) M.M. Moser 1974 var. phoenicea
Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1975 r. dla synonimu Cortinarius phoeniceus[3]. W niektórych atlasach grzybów opisany jest jako zasłonak żółtopurpurowy[4].
Morfologia
edytujŚrednica 1,5–5 cm, za młodu stożkowaty, potem dzwonkowaty, w końcu płasko rozpostarty z tępym garbem. Brzeg długo podwinięty. Powierzchnia gładka, tylko przy brzegu włókniście pilśniowa, o barwie czerwonobrązowej z ciemniejszym środkiem[4]. U młodych okazów pomiędzy brzegiem kapelusza i trzonem żółte lub czerwonawe włókienka zasnówki[5]. Starsze okazy płowieją i stają się rdzawobrązowe[4].
Przyrośnięte, średnio gęste, początkowo karminowoczerwone z pomarańczowym ostrzem, potem pomarańczowe. Zasnówka intensywnie żółta[4].
Wysokość 4–8 cm, grubość 4–7 mm, walcowaty, zwykle nieco zgięty. Powierzchnia o barwie żółtej lub złotożółtej z włókienkami o barwie pomarańczowej do krwistoczerwonej. Podstawa trzonu często z żółtą grzybnią[4].
Cienki, brudnojasnożółty, z jasnooliwkowym odcieniem. Smak i zapach słaby, podobny do rzodkwi[4].
O rozmiarach 6,5–8 × 3,5–4,5 μm i urzeźbionej powierzchni. Wysyp zarodników rdzawobrązowy[5].
Występowanie i siedlisko
edytujZnane są jego stanowiska w Ameryce Północnej i Europie[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski jako Cortinarius phoeniceus) do 2003 r. podano 7 stanowisk[3]. Aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[7].
Grzyb mikoryzowy. Rośnie w lasach iglastych na ziemi wśród mchów, szczególnie pod świerkiem pospolitym i sosną pospolitą. Owocniki wytwarza od sierpnia do października[3].
Gatunki podobne
edytujJest wiele podobnie ubarwionych zasłonaków, np. zasłonak krwisty (Cortinarius sanguineus) czy zasłonak purpurowoblaszkowy (Cortinarius semisanguineus)[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2018-01-16]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2018-01-16]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b Cortinarius purpureus. [dostęp 2018-01-16].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-16].
- ↑ Aktualne stanowiska Cortinarius purpureus w Polsce. [dostęp 2018-01-16].
- ↑ Cortinarius purpureus (Bull.) Bidaud, Moënne-Locc. & Reumaux 1994. [dostęp 2018-01-16].