Zariecznyj (obwód penzeński)

Zariecznyj (ros. Заречный) – rosyjskie miasto zamknięte w obwodzie penzeńskim, położone w odległości 12 kilometrów od administracyjnego centrum regionu, miasta Penzy, pozostające w gestii Federalnej Agencji Energii Atomowej Rosatom (Государственная корпорация по атомной энергии «Росатом»).

Zariecznyj
Заречный
Ilustracja
Miejscowy pomnik
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 penzeński

Data założenia

1958

Prawa miejskie

1958

Burmistrz

Oleg Klimanow[1]

Powierzchnia

28 km²

Wysokość

200 m n.p.m.

Populacja (2020)
• liczba ludności


65 502[2]

Nr kierunkowy

7 8412

Kod pocztowy

442960

Tablice rejestracyjne

58

Położenie na mapie obwodu penzeńskiego
Mapa konturowa obwodu penzeńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zariecznyj”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zariecznyj”
Ziemia53°11′N 45°10′E/53,183333 45,166667
Strona internetowa

Budowa miasta i fabryki rozpoczęła się na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów ZSRR z 20 lipca 1954. Rozporządzeniem z 3 marca 1962 na terytorium obwodu penzeńskiego stworzono strefę zamkniętą Penza-19. Decyzją Małej Rady od stycznia 1992 strefa Penza-19 przyjęła nazwę Zariecznyj[3].

Historia

edytuj

W 1955 podpisano akt przejęcia gruntu pod budowę miasta. Był to niezamieszkany las niedaleko stacji kolejowej Seliksa, gdzie stało kilka drewnianych chat.

W maju 1955 postawiono pierwsze domy na obecnej handlowej ulicy Zariecznego. Rozpoczęto wtedy również intensywną budowę baraków na terenie 58. dzielnicy.

Pierwszy blok mieszkalny z cegły zbudowano w maju 1956. Obecnie znajduje się on przy Alei Pokoju (Проспект Мира).

Początkowo miasto budowano dzielnicami, od 1962 budowano mikrorejony. Mikrorejony charakteryzowało połączenie terenów zabudowanych z otwartymi terenami zieleni. Każdy mikrorejon ma indywidualne cechy, konfigurację i architektoniczno-kompozycyjne rozwiązania.

Nowoczesne urządzenie terenu zostało zrealizowane równocześnie z budową domów i innych budynków. Charakterystyczne są trasy dla pieszych, drogi transportowe, małe formy architektoniczne i strefy wypoczynku. Na terenach zieleni zbudowano place gier i zabaw. Duża uwaga została skupiona na zazielenianiu miasta z maksymalnym wykorzystaniem tutejszej flory.

Zabiegi twórców miasta był wysoko oceniane przez Rząd ZSRR. W 1981 za projekt i budowę miasta 20 osób otrzymało tytuł laureata Nagrody Rady Ministrów ZSRR.

Przemysł

edytuj

Podstawą przemysłu miasta jest kombinat "Start", w skład którego wchodzi kilka przedsiębiorstw, w tym przedsiębiorstwo "Start" (ФГУП ПО «Старт»), produkujące komponenty do budowy broni atomowej. Czołowe miejsce wśród przedsiębiorstw kombinatu "Start" zajmuje "PPZ" (ППЗ), specjalizujące się w produkcji zaawansowanych elektromechanicznych, elektronicznych, radiotechnicznych i innego rodzaju maszyn wysokiej precyzji. Cały kombinat wchodzi w skład państwowej korporacji "Rosatom", zajmującej się rozwojem energii atomowej.

Drugim głównym składnikiem tutejszego przemysłu jest firma "Nikiret" (Научно-исследовательский и конструкторский институт радиоэлектронной техники – НИКИРЭТ) – jedno z czołowych rosyjskich przedsiębiorstw, specjalizujące się w opracowywaniu i produkcji technicznych środków ochrony do różnych celów.

W 2001 w mieście zarejestrowane były 602 firmy, w tym 2 państwowe i 80 samorządowych.

Największym przedsiębiorstwem samorządowym jest firma zajmująca się transportem miejskim "GATP" (Городское автотранспортное предприятие – ГАТП). Pierwszy autobus miejski wyruszył w trasę w 1968.

Przypisy

edytuj
  1. Глава города [online] [dostęp 2021-07-22] (ros.).
  2. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2021-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22] (ros.).
  3. Сергей Солдатов, Наталья Солдатова, Валерий Солдатов: Заречный. [w:] Народная энциклопедия городов и регионов России «Мой Город» [on-line]. [dostęp 2015-12-10]. (ros.).