XXIV Korpus Pancerny (III Rzesza)
XXIV Korpus Pancerny (niem. XXIV. Panzerkorps) – jeden z niemieckich korpusów pancernych utworzony jako XXIV Korpus, w 1940 przemianowany na XXIV Korpus Zmotoryzowany, uczestniczył w agresji na Polskę i Francję oraz w ataku na Związek Radziecki.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie |
1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresji na Polskę agresja na Francję atak na Związek Radziecki operacja wiślańsko-odrzańska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
| Podległość | |
Organizacja i walki
edytujW 1938 roku XXIV Korpus stacjonował w Kaiserslautern, stanowiąc część armii czasu pokoju jako Dowództwo Pogranicz Saarpfalz. Następnie został przemianowana na XXIV Korpus Zmotoryzowany[1], aby ostatecznie 21 czerwca 1942 roku otrzymać nazwę XXIV Korpus Pancerny (XXIV KPanc.)[2]. Korpus uczestniczył W 1939 roku w agresji na Polskę, w 1940 roku w agresji na Francję a w 1941 roku w ataku na Związek Radziecki, gdzie walczył aż do 1944 roku.
W 1945 roku starał się powstrzymać ofensywę rozpoczętą przez Armię Czerwoną 12 stycznia z linii Wisły. Po walkach w rejonie Kielc, prawdopodobnie został rozcięty na dwie części[3]. W tym czasie XXIV KPanc. podporządkowano związki XXXXII KA, tworząc w ten sposób zgrupowanie o nazwie Grupa Nehring, które oddano pod rozkazy dowództwu 9 Armii[3]. W toku dalszych walk odwrotowych dowództwu XXIV KPanc. podporządkowano Grupę Saucken i Grupę Jauer (grupa bojowa 20 DGPanc. oraz resztki: 16 DPanc., 17 DPanc., 291 DP, 88 DP, 342 DP i 72 DP). Całość oddano natomiast pod dowództwo Grupie Armii Środek[3].
Żołnierze XXIV KPanc. oddali się do niewoli Armii Czerwonej na terenie Czech[2].
Dowódcy
edytuj- gen. wojsk panc. Geyr von Schweppenburg
- gen. wojsk panc. Walther Nehring[4]
Struktura organizacyjna
edytujSkład w czerwcu 1941 roku[a]:
Skład w styczniu 1945 roku[4]:
Uwagi
edytuj- ↑ w tym czasie korpus występował pod nazwą XXIV Korpus Zmotoryzowany, vide: Mitcham 2010, s.225.
Przypisy
edytuj- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 225.
- ↑ a b Mitcham 2010 ↓, s. 226.
- ↑ a b c Urbanowicz (przew.) 1980 ↓, s. 136.
- ↑ a b Podsiadło 2014 ↓, s. 342.
Bibliografia
edytuj- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
- Józef Urbanowicz (przew.): Wojskowy Przegląd Historyczny. Nr 1-2. 35 rocznica zwycięstwa nad faszyzmem. 25 lat Układu Warszawskiego. Warszawa: 1980.