Wysoczyzna Łaska

mezoregion fizycznogeograficzny w środkowej Polsce

Wysoczyzna Łaskamezoregion fizycznogeograficzny w środkowej Polsce, stanowiący południowo-wschodnią część Niziny Południowowielkopolskiej. Od zachodu graniczy z Kotliną Sieradzką, od południa z Kotliną Szczercowską, od wschodu z Wysoczyzną Bełchatowską i Wzniesieniami Łódzkimi, od północy z Kotliną Kolską i Równiną Łowicko-Błońską.

Wysoczyzna Łaska
Mapa regionu
Prowincja

Niż Środkowoeuropejski

Podprowincja

Niziny Środkowopolskie

Makroregion

Nizina Południowowielkopolska

Mezoregion

Wysoczyzna Łaska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

województwo łódzkie

Wysoczyzna Łaska jest denudacyjną równiną morenową o wysokości do 213 m n.p.m. W krajobrazie występują ciągi wydm śródlądowych oraz pagóry morenowe. Na wschodnim skraju regionu, na pograniczu ze Wzniesieniami Łódzkimi leży stolica województwa – Łódź.

Miasta leżące na Wysoczyźnie Łaskiej: Pabianice, Zduńska Wola, Łask, Aleksandrów Łódzki, Konstantynów Łódzki, Zelów, Poddębice, Ozorków i Szadek. Przez Wysoczyznę Łaską przebiega szlak turystyczny czerwony Szlak Okrężny Wokół Łodzi.