Wikipedia

Wojciech Polak

polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita gnieźnieński, prymas Polski od 2014 roku
Ten artykuł dotyczy polskiego duchownego. Zobacz też: inne osoby noszące takie samo imię i nazwisko.

Wojciech Polak (ur. 19 grudnia 1964 w Inowrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, rektor Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie w latach 1999–2003, biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 2003–2014, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski w latach 2011–2014, arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski od 2014.

Wojciech Polak
Prymas Polski
Ilustracja
Wojciech Polak (2014)
Herb duchownego Dominum confiteri Iesum
Wyznawać Jezusa jako Pana
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1964
Inowrocław

Arcybiskup metropolita gnieźnieński
Okres sprawowania

od 2014

Biskup pomocniczy gnieźnieński
Okres sprawowania

2003–2014

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

13 maja 1989

Nominacja biskupia

8 kwietnia 2003

Sakra biskupia

4 maja 2003

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 maja 2003

Miejscowość

Gniezno

Miejsce

bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Konsekrator

Henryk Muszyński

Współkonsekratorzy

Stanisław Gądecki
Bogdan Wojtuś

Życiorys

edytuj

Młodość i wykształcenie

edytuj

Urodził się 19 grudnia 1964 w Inowrocławiu[1]. Dorastał w miejscowości Suchatówka pod Gniewkowem[2]. Egzamin dojrzałości złożył w 1983 w III Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu[3].

W latach 1983–1988 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie[3]. Ukończył je z magisterium z teologii moralnej uzyskanym na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu[1]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 13 maja 1989 w katedrze gnieźnieńskiej kardynał Józef Glemp, prymas Polski[3].

Dalsze studia z zakresu teologii moralnej odbył w latach 1991–1995 w Akademii Alfonsjańskiej, czyli w Wyższym Instytucie Teologii Moralnej Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. W 1993 otrzymał licencjat, a w 1996 doktorat uzyskany na podstawie dysertacji dotyczącej eklezjalnego wymiaru grzechu i pojednania w posoborowym nauczaniu Kościoła, którą obronił w 1995[1][3].

Prezbiter

edytuj

W latach 1989–1991 pracował jako wikariusz w parafii farnej w Bydgoszczy. Równocześnie był sekretarzem biskupa pomocniczego gnieźnieńskiego Jana Nowaka, wikariusza biskupiego dla miasta Bydgoszczy[1].

Jako rektor seminarium z urzędu wszedł w skład rady duszpasterskiej i rady kapłańskiej, w której pełnił funkcję sekretarza[1]. Został też członkiem kolegium konsultorów. Ustanowiony został rektorem kościoła św. Jerzego na zamku gnieźnieńskim i kanonikiem gremialnym kapituły kolegiackiej, w której w 2003 objął funkcję prepozyta[3].

Działalność naukowo-akademicka

edytuj

W 1995 został prefektem i wykładowcą teologii moralnej w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie[1], a w latach 1999–2003 sprawował urząd rektora seminarium[4]. W 1995 podjął wykłady z teologii moralnej w Prymasowskim Instytucie Teologicznym w Gnieźnie i w Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy, a w 1996 z teologii moralnej ogólnej i szczegółowej w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Ducha św. w Bydgoszczy[3]. W 1998 został adiunktem w Zakładzie Teologii Moralnej i Duchowości Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1]. W 1999 został pełnomocnikiem dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza ds. organizacji studiów w sekcji zamiejscowej w Gnieźnie[1].

Objął stanowisko zastępcy redaktora czasopisma „Studia Gnesnensia”[1].

Biskup

edytuj

8 kwietnia 2003 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej ze stolicą tytularną Mons in Numidia[5][1]. Święcenia biskupie otrzymał 4 maja 2003 w katedrze gnieźnieńskiej. Udzielił mu ich Henryk Muszyński, arcybiskup metropolita gnieźnieński, któremu asystowali arcybiskup metropolita poznański Stanisław Gądecki i biskup pomocniczy gnieźnieński Bogdan Wojtuś[6]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Dominum confiteri Iesum” (Wyznawać Jezusa jako Pana)[7]. W maju 2003 został ustanowiony wikariuszem generalnym archidiecezji. W kurii metropolitalnej objął funkcje: przewodniczącego Wydziału Katechizacji i Szkół Katolickich, przewodniczącego Referatu ds. Zakonnych i przewodniczącego Referatu Duszpasterstwa Młodzieży. Został także dyrektorem Archidiecezjalnego Studium Pastoralnego dla Kapłanów i członkiem Rady Programowej Studium, a także przewodniczącym Rady Wydawniczej Prymasowskiego Wydawnictwa Gaudentinum, a po jej reorganizacji przewodniczącym Rady Ekonomicznej wydawnictwa[3].

17 maja 2014 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i prymasem Polski[8][9]. 7 czerwca 2014 kanonicznie objął archidiecezję i odbył ingres do katedry gnieźnieńskiej[10]. Paliusz metropolitalny odebrał od papieża Franciszka 29 czerwca 2014 w bazylice św. Piotra w Rzymie[11].

W Konferencji Episkopatu Polski w latach 2011–2014 sprawował urząd sekretarza generalnego[4][12]. W 2009 wszedł w skład Rady Stałej jako jeden z dwóch biskupów pomocniczych[13], w 2011 objął członkostwo w niej z urzędu jako sekretarz generalny KEP[14], a w 2014 jako prymas Polski[15]. Jako sekretarz generalny KEP uzyskał również urzędowe członkostwo w Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP[14]. W 2013 został przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym[16], w 2016 przewodniczącym Komisji Duchowieństwa[17], oprócz tego wszedł w skład Komisji Charytatywnej i Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży[18], Zespołu ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce w 2016 r. oraz Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 r.[7] W 2005 został wybrany delegatem ds. Powołań[13], w latach 2009–2011 był delegatem ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej[18], a w 2019 został wybrany delegatem ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży[19] i z urzędu przewodniczącym Rady Fundacji Świętego Józefa[20]. Objął również funkcję członka Rady Nadzorczej Fundacji „Opoka”[7]. Brał udział w opracowaniu zasad postępowania kościelnego w przypadku oskarżeń duchownych o czyny pedofilne, przyjętych przez Konferencję Episkopatu Polski w 2009. Koordynował prace nad przygotowaniem przesłań do narodów polskiego i rosyjskiego (2012) oraz polskiego i ukraińskiego (2013)[13].

W latach 2006–2011 był przewodniczącym Europejskiej Służby dla Powołań, delegatem Rady Konferencji Episkopatów Europy ds. powołań[18]. W 2011 papież Benedykt XVI mianował go członkiem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących[21][22].

W 2022 konsekrował biskupa pomocniczego gnieźnieńskiego Radosława Orchowicza[23].

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

W 2012 nadano mu honorowe obywatelstwo gminy Gniewkowo[24]. W 2024 został wyróżniony, jako pierwszy w historii, Medalem Królewskim, przyznawanym przez Prezydenta Gniezna[25].

W 2015 został odznaczony Komandorią Missio Reconciliationis[26]. W 2017 otrzymał nagrodę „Pontifici” przyznaną przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej[27], w 2018 Medal Świętego Jerzego „Tygodnika Powszechnego”[28], a w 2020 statuetkę Złotego Hipolita wraz z godnością Wybitnej Osobistości Pracy Organicznej od Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego[29].

W 2015 został przyjęty do konfraterni zakonu paulinów[30].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j Ks. Wojciech Polak – najmłodszy biskup w Polsce (sylwetka). ekai.pl (arch.), 2003-04-08. [dostęp 2018-10-21].
  2. ↑ M. Kowalski: Wojciech Polak: Nasz prymas, który zszedł z dywanów. bydgoszcz.wyborcza.pl, 2014-05-19. [dostęp 2016-02-08].
  3. ↑ a b c d e f g Nowy Prymas Polski – arcybiskup Wojciech Polak. episkopat.pl (arch.), 2014-05-17. [dostęp 2016-10-09].
  4. ↑ a b Bp Polak przejął urząd sekretarza generalnego KEP. ekai.pl (arch.), 2011-11-09. [dostęp 2018-10-21].
  5. ↑ Rinuncia dell′Ausiliare di Gniezno (Polonia) e nomina del nuovo Ausiliare. press.vatican.va, 2003-04-08. [dostęp 2014-05-12]. (wł.).
  6. ↑ Gniezno: ks. Wojciech Polak przyjął sakrę biskupią (opis). ekai.pl (arch.), 2003-05-04. [dostęp 2018-10-21].
  7. ↑ a b c Wojciech Polak na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2024-10-31].
  8. ↑ Rinuncia dell′Arcivescovo Metropolita di Gniezno (Polonia) e nomina del nuovo Arcivescovo Metropolita. press.vatican.va, 2014-05-17. [dostęp 2014-05-17]. (wł.).
  9. ↑ Gniezno: Abp Józef Kowalczyk przechodzi na emeryturę. Bp Wojciech Polak arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim. episkopat.pl (arch.), 2014-05-17. [dostęp 2016-09-05].
  10. ↑ Chcę być dla was, z wami i pomiędzy wami!. ekai.pl (arch.), 2014-06-07. [dostęp 2018-10-21].
  11. ↑ Franciszek wręczył paliusze 24 arcybiskupom-metropolitom. ekai.pl (arch.), 2014-06-29. [dostęp 2018-10-21].
  12. ↑ Komunikat z 365. zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.), 2014-06-11. [dostęp 2016-08-06].
  13. ↑ a b c Bp Wojciech Polak obchodzi 25. rocznicę święceń kapłańskich. ekai.pl (arch.), 2014-05-13. [dostęp 2018-10-21].
  14. ↑ a b Bp Wojciech Polak oficjalnie sekretarzem generalnym KEP. ekai.pl (arch.), 2011-11-09. [dostęp 2018-10-21].
  15. ↑ Rada Stała. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2016-10-09].
  16. ↑ 361. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski. ekai.pl (arch.), 2013-03-06. s. 4. [dostęp 2018-10-21].
  17. ↑ Nota biograficzna Wojciecha Polaka w serwisie Prymasa Polski. prymaspolski.pl. [dostęp 2017-07-03].
  18. ↑ a b c Bp Wojciech Polak – nowym sekretarzem generalnym Episkopatu. ekai.pl (arch.), 2011-10-15. [dostęp 2018-10-21].
  19. ↑ Wybory 382. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl (arch.), 2019-03-14. [dostęp 2024-10-31].
  20. ↑ Fundacja św. Józefa na pomoc skrzywdzonym. prymaspolski.pl. [dostęp 2023-08-12].
  21. ↑ Nomina di Membri del Pontificio Consiglio per la Pastorale per i Migranti e gli Itineranti. press.vatican.va, 2011-12-17. [dostęp 2014-05-12]. (wł.).
  22. ↑ Polscy biskupi członkami Papieskiej Rady ds. Migrantów. ekai.pl (arch.), 2011-12-17. [dostęp 2018-10-21].
  23. ↑ Wojciech Polak. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-03-19].
  24. ↑ Protokół z XXII sesji Rady Miejskiej w Gniewkowie z dnia 22 września 2012 r.. gniewkowo.bipgmina.pl, 2012-09-24. [dostęp 2012-10-16].
  25. ↑ Nowy Medal Królewski u pierwszego wyróżnionego. gniezno.eu, 2024-09-05. [dostęp 2024-10-31].
  26. ↑ Abp Wojciech Polak uhonorowany odznaką Missio Reconciliationis. ekai.pl (arch.), 2015-04-20. [dostęp 2018-10-21].
  27. ↑ Pontifici 2017. ekai.pl, 2017-10-25. [dostęp 2017-10-25].
  28. ↑ Medale św. Jerzego 2018 wręczone!. tygodnikpowszechny.pl, 2018-10-15. [dostęp 2018-10-21].
  29. ↑ Laureaci Statuetki Złotego Hipolita. thc.org.pl. [dostęp 2021-03-14].
  30. ↑ Prymas Polski abp Wojciech Polak w gronie paulińskich konfratrów. jasnagora.com, 2015-02-17. [dostęp 2015-02-17].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Polak&oldid=75098775”