Włodzimierz Wander
Włodzimierz Wander (ur. 19 kwietnia 1939 w Łodzi, zm. 29 listopada 2020 w Chicago) – polski saksofonista, kompozytor, wokalista. Jeden z popularniejszych prekursorów muzyki rock and rollowej w Polsce. Jego siostrą jest była spikerka telewizyjna Bogumiła Wander[1].
 Włodzimierz Wander drugi od lewej | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1939 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 listopada 2020 |
| Instrumenty | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1959 |
Życiorys
edytujW dzieciństwie uczył się gry na skrzypcach i fortepianie. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Łodzi w klasie klarnetu. Debiutował w 1959 roku w zespole dixielandowym Tiger Rag, z którym wystąpił podczas krakowskich Juwenaliów. Następnie występował w łódzkiej formacji Modern Jazz Swing, w której zetknął się z Andrzejem Nebeskim[2]. W latach 1962–1965 współpracował z zespołem Niebiesko-Czarni.
W 1965 roku, wraz z kolegami, byłymi członkami formacji – Zbigniewem Bernolakiem i A. Nebeskim, a także kolegami z Czerwono Czarnych – Piotrem Puławskim i Wiesławem Bernolakiem, założył grupę Polanie[3]. Zespół dokonał nagrań radiowych i płytowych. W listopadzie tegoż roku wyruszył na dwutygodniowe tournée z The Animals. Koncertował w RFN, Danii oraz kilkukrotnie w ZSRR. Grupa rozwiązała się marcu 1968 roku, po jednej z tras koncertowych. We wrześniu 1968 roku Wander i Nebeski jako Nowi Polanie próbowali wrócić na estradę, lecz nie wzbudzili większego zainteresowania publiczności i nowy projekt zniknął z końcem roku.
W czerwcu 1969 roku Wander z byłą wokalistką zespołu Daną Lerską założył zespół Wanderpol, którego pierwsze wcielenie rozpadło się w 1971 roku[4]. Grupa reaktywowała się we wrześniu 1972 roku i odtąd skład muzyków towarzyszących zmieniał się wielokrotnie. Grupa koncertowała w ZSRR (w ramach składanek estradowych 50 lat polskiej piosenki i Dziękuje serce), NRD i w ośrodkach amerykańskich oraz polonijnych w USA (Chicago i Los Angeles)[4][5]. W sierpniu 1974 roku zespół Wanderpol wziął udział w imprezie Ten stary dobry rock and roll, która odbyła się w ramach festiwalu sopockiego[4].
W styczniu 1977 roku muzyk ostatecznie wyjechał z Polski. W lutym 1981 roku Wanderpol wziął udział w koncercie dobroczynnym w klubie Milford, obok Krzysztofa Klenczona i Krystof Bandu Krzysztofa Krawczyka. W latach 1984–2003 Wander był właścicielem klubu polonijnego „Cardinal” w Chicago, przez który przewinęła się czołówka polskich gwiazd estrady, m.in. Karin Stanek, Krystyna Prońko, Czesław Niemen, Bogusław Mec, Stan Borys, Piotr Fronczewski, Waldemar Kocoń, No To Co, Skaldowie, a także wykonawcy amerykańscy, m.in. Holly Maxwell, Paul Bolger, Boba Georges czy Tad Zeppelin[6]. Saksofonista występował tam także z własnym zespołem Wanderband[6]. Włodzimierz Wander przyjeżdżał do Polski kilkukrotnie. Wziął udział w imprezie wspomnieniowej To tylko rock and roll – Trzy dekady rocka (1991) i w Koncercie dla Ady (1992). Brał także udział w koncertach Polan w 1996 i w 2009 roku[7][8].
Przypisy
edytuj- ↑ Bogumiła Wander i jej miłosny sekret. Podkochiwała się w.... kobieta.onet.pl. [dostęp 2016-02-15].
- ↑ Marek Gaszyński, Mocne Uderzenie – Niebiesko-Czarni, Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2008, s. 28, ISBN 978-83-7469-692-0.
- ↑ Polanie i Początki Bluesa w Polsce. Salon24.pl, 2009-02-08. [dostęp 2016-02-14].
- ↑ a b c Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock 'n' roll 1959–1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
- ↑ Tomasz Dziubiński: Oficjalna strona Tomasza Dziubińskiego – 1970–1979. [dostęp 2016-02-15].
- ↑ a b Danuta Peszyńska: Nawet w Polsce nie było takiego klubu– rozmowa z Januszem Chorabikiem i Andrzejem Dylewskim, autorami DVD „Cardinal Club: Scena polskiej muzyki w Chicago”. 2006-10-03. [dostęp 2016-02-14].
- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński Encyklopedia polskiego rocka, Wydawnictwo IN ROCK, Konin 1996, str. 336.
- ↑ Motława Beat. gdańsk.pl. [dostęp 2016-02-15].
- ↑ Nie żyje wybitny muzyk Włodzimierz Wander. Brat Bogumiły Wander miał 81 lat. fakt.pl. [dostęp 2020-11-30].