Ulica Agrykola w Warszawie
Ulica Agrykola – ulica w warszawskiej dzielnicy Śródmieście.
Ujazdów | |||||||||||||||||||||||||
Ulica Agrykola na wysokości pomnika króla Jana III Sobieskiego | |||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
Długość |
860 m[1] | ||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||||||||||||||
52°13′04,0″N 21°01′59,0″E/52,217778 21,033056 |
Nazwa
edytujNazwa ulicy pochodzi od nazwiska podpułkownika Karola Ludwika Agricoli, który kierował pracami przy jej budowie[2], i przyjęła się pod koniec XIX wieku. Obecnie za oficjalną uznawana jest nazwa Agrykola[3], chociaż na tablicach MSI występuje wersja Karola Ludwika Agricoli.
Opis
edytujUlica została wytyczona w latach 1778–1779 jako nowa droga dojazdowa do Łazienek Królewskich, rozciągających się po obu jej stronach. Podczas budowy wzniesiono w jej ciągu kamienny most, przedłużony w roku 1788 o dwa przęsła. W tym samym roku, w 105. rocznicę odsieczy wiedeńskiej, przy moście odsłonięto pomnik Jana III Sobieskiego z fundacji króla Stanisława Augusta[4]. Drogę przedłużono wtedy do ul. Czerniakowskiej[5].
W roku 1819 u zbiegu z Al. Ujazdowskimi utworzono Ogród Botaniczny[6].
Po roku 1907 w górnym odcinku ulicy zainstalowano działające do dziś latarnie gazowe.
W 1945 w burzowcu znajdującym się pod ulicą znaleziono zwłoki 42 osób, które zginęły tam w 1944 w czasie powstania warszawskiego[7].
Około 1952 odcinek ulicy od ul. Myśliwieckiej do ul. Czerniakowskiej nazwano ulicą Szwoleżerów[8].
W 1973 roku ulica jako założenie urbanistyczne została wpisana do rejestru zabytków[9].
Nachylenie ulicy sprawiało, że przez wiele lat po zakończeniu wojny służyła ona mieszkańcom Warszawy za naturalny tor saneczkowy[10]. Średnie nachylenie podjazdu na skarpie to 5,2% (końcowe 100 m to około 6,5%) o długości około 0,5 km[11].
Ulica zachowała swój parkowo-krajobrazowy charakter. Fragment ulicy stanowi południową granicę parku Agrykola[12].
Ważniejsze obiekty
edytuj- Ermitaż
- Łazienki Królewskie
- Pomnik Jana III Sobieskiego
- Ogród Botaniczny
- Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
- Tablica pamiątkowa Tchorka (lata 50. XX wieku, na skwerze Stefana Kisielewskiego „Kisiela”)
- Tablica upamiętniająca ustawienie w 1856 pierwszych w Warszawie latarni gazowych wmurowana w 2006 (u zbiegu z Alejami Ujazdowskimi)[13]
- Pomnik Wojciecha Korfantego
Inne informacje
edytuj- Do nazwy ulicy i miejsca spotkań podchorążych w okresie powstania listopadowego w 1830 roku, koło pomnika Jana III Sobieskiego, nawiązywała nazwa działającej w latach 1941–1944 tajnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty Armii Krajowej[14].
Przypisy
edytuj- ↑ Mapa Warszawy [online], mapa.um.warszawa.pl [dostęp 2020-11-23] .
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją Grażyny Kieniewiczowej i Aliny Sokołowskiej , Od Agrykoli do Żywnego. Mały słownik patronów ulic warszawskich, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1968, s. 13 .
- ↑ Katalog ulic i placów m.st. Warszawy. Zarządzenie nr 3800/2013 Prezydenta m.st. Warszawy w sprawie wprowadzenia „Katalogu ulic i placów m.st. Warszawy” oraz zasad zapisu nazw obiektów miejskich, 2013-01-25. [dostęp 2013-03-03].
- ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 37. ISBN 83-88973-59-2.
- ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 14.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 1. Agrykola–Burmistrzowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1996, s. 21. ISBN 83-902793-5-5.
- ↑ Marian Gajewski: Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, s. 112,458. ISBN 83-06-00089-7.
- ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 208.
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) − stan na 30 czerwca 2023 roku. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 27. [dostęp 2023-07211].
- ↑ Zygmunt Stępiński. Spacer aleją Na Skarpie. „Kronika Warszawy”. 1 (41), s. 156, 1980.
- ↑ altimetr.pl – Blog tematyczny o turystyce, podróżach, stylu życia i sporcie [online], altimetr.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ Park Agrykola „Łazienki Północne”. [w:] Urząd m.st. Warsawy [on-line]. zielona.um.warszawa.pl. [dostęp 2019-06-05].
- ↑ Robert Miękus (red.): Gazownia Warszawska. 150 lat. Warszawa: Dział Marketingu Gazowni Warszawskiej, 2006, s. 97.
- ↑ Grzegorz Nowik, Straż nad Wisłą (trzy tomy); Wydawnictwo Rytm, 2002, ISBN 83-88794-55-8
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 18. ISBN 83-01-08836-2.
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 1. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 21. ISBN 83-902793-5-5.