Tychowo (gmina)

gmina miejsko-wiejska w województwie zachodniopomorskim

Tychowogmina miejsko-wiejska[1] w Polsce położona we wschodniej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie białogardzkim. Siedzibą gminy jest miasto Tychowo.

Tychowo
gmina miejsko-wiejska
Ilustracja
Głaz Trygław
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

zachodniopomorskie

Powiat

białogardzki

TERC

3201043

Burmistrz

Robert Falana

Powierzchnia

350,45 km²

Populacja (31.12.2016)
• liczba ludności


6864

• gęstość

19,6 os./km²

Urbanizacja

36,7%

Nr kierunkowy

( 48) 94

Tablice rejestracyjne

ZBI

Adres urzędu:
ul. Bobolicka 17
78-220 Tychowo
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Tychowo
Liczba sołectw

20

Liczba miejscowości

45

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
53°55′42″N 16°15′29″E/53,928333 16,258056
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Według danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 6864 mieszkańców[2].

Położenie

edytuj

Gmina znajduje się we wschodniej części województwa zachodniopomorskiego, w południowo-wschodniej części powiatu białogardzkiego. Gmina leży na Równinie Białogardzkiej. W okolicach wsi Warnino znajduje się rezerwat przyrody Cisy Tychowskie. Przez gminę przepływają: Parsęta oraz jej 2 dopływy: Liśnica i Dębnica, wszystkie dostępne dla kajaków (Liśnica na odcinku od Borzysławia do ujścia). Przez wschodnią część gminy przepływa Chotla zasilająca Radew, duży dopływ Parsęty. Tereny leśne zajmują 56% powierzchni gminy, a użytki rolne 37%.

Według danych z 1 stycznia 2014 r. powierzchnia gminy wynosiła 350,45 km²[3]. Gmina stanowi 41,5% powierzchni powiatu.

Sąsiednie gminy:

Najwyższy punkt gminy znajduje się koło Nowego Dębna i liczy 150 m n.p.m.

Do 31 grudnia 1998 r. wchodziła w skład województwa koszalińskiego.

Demografia

edytuj

Według danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 6864 mieszkańców. Gminę zamieszkuje 14,2% ludności powiatu[2]. Na 1 km² przypada 19,6 osób – tym samym jest to gmina o najmniejszej gęstości zaludnienia w powiecie.

Dane z 31 grudnia 2016 r.[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 6864 100 3490 50,84 3374 49,16
Miasto 2518 36,68 1275 18,58 1243 18,11
Obszar wiejski 4346 63,32 2215 32,27 2131 31,05
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Tychowo w 2014 roku[4].


 

Gospodarka

edytuj

Na terenie gminy ustanowiono podstrefę Tychowo – Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, która obejmuje 1 kompleks o powierzchni 5,04 ha. Tereny podstrefy zlokalizowane są w Tychowie[5][6]. Przedsiębiorcy podejmujący działalność gospodarczą na terenie podstrefy mogą skorzystać z pomocy publicznej w formie zwolnienia z części podatku dochodowego CIT lub części dwuletnich kosztów pracy[7].

Komunikacja

edytuj

Transport drogowy

edytuj

Przez gminę prowadzą dwie drogi wojewódzkie:

Transport kolejowy

edytuj

Tychowo uzyskało połączenie kolejowe w 1878 r. po wybudowaniu odcinka linii Kołobrzeg – Poznań z Białogardu do Szczecinka. W 1988 r. linia została zelektryfikowana. Przez północną część gminy prowadziła otwarta w 1895 r. kolej wąskotorowa o prześwicie toru 750 mm łącząca Białogard Wąsk. ze Świelinem. W 1948 r. zmieniono jej prześwit na 1000 mm. W 1996 r. została zamknięta. Obecnie w gminie (na trasie linii normalnotorowej) czynne są 2 stacje: Podborsko i Tychowo.

Poczta

edytuj

W gminie czynny jest jeden urząd pocztowy: Tychowo (nr 78-220).

Administracja i samorząd

edytuj
 
Urząd Miasta i Gminy w Tychowie

W 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy Tychowo wynosiły 31,2 mln zł, a dochody budżetu 31 mln zł. Zobowiązania samorządu (dług publiczny) według stanu na koniec 2016 r. wynosiły 10,6 mln zł, co stanowiło 34,1% poziomu dochodów[8].

Gmina Tychowo jest obszarem właściwości Sądu Rejonowego w Białogardzie i Sądu Okręgowego w Koszalinie[9]. Gmina (właśc. powiat białogardzki) jest obszarem właściwości miejscowej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie[10].

Mieszkańcy gminy Tychowo razem z mieszkańcami gminy wiejskiej Białogard wybierają 5 radnych do Rady Powiatu w Białogardzie, a radnych do Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego w okręgu nr 3. Posłów na Sejm wybierają z okręgu wyborczego nr 40, senatora z okręgu nr 99, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 13.

Podział administracyjny

edytuj

Gmina Tychowo utworzyła 20 jednostek pomocniczych gminysołectw[11]: Borzysław, Bukowo, Bukówko, Czarnkowo, Dobrowo, Drzonowo Białogardzkie, Kikowo, Kowalki, Modrolas, Motarzyn, Pobądz, Sadkowo, Słonino, Smęcino, Stare Dębno, Trzebiszyn, Tyczewo, Warnino, Wicewo i Zaspy Wielkie. Osobną jednostką jest także miasto Tychowo.

Miejscowości

edytuj
Miasto
Tychowo
Wsie
Doble, Dzięciołowo, Krosinko, Osówko, Podborsko, Radzewo, Słonino, Borzysław, Bukówko, Czarnkowo, Dobrowo, Drzonowo Białogardzkie, Kikowo, Kowalki, Motarzyn, Pobądz, Retowo, Sadkowo, Smęcino, Stare Dębno, Trzebiszyn, Tyczewo, Warnino, Wicewo i Zaspy Wielkie
Osady
Buczki, Bukowo, Dobrochy, Giżałki, Kościanka, Liśnica, Modrolas, Nowe Dębno, Rozłazino, Rudno, Skarszewice, Sławomierz, Solno, Trzebiec, Wełdkowo, Wełdkówko, Zastawa i Żukówek
Przysiółki
Dobrówko
Niezamieszkane miejscowości
Bąbnica, Głuszyna i Tychówko

Przyroda

edytuj

Miejsca pamięci

edytuj
 
Pomnik w miejscu Stalagu (2010)

Turystyka

edytuj

W Tychowie, w zachodniej części wsi węzeł dwóch znakowanych szlaków czerwonych:

Miasta partnerskie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2009 r. ws. utworzenia, ustalenia granic i nazw gmin oraz siedzib ich władz, ustalenia granic niektórych miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta (Dz.U. z 2009 r. nr 120, poz. 1000)
  2. a b c Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2016 r. (Stan w dniu 31 XII 2016 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2017-05-30. ISSN 2451-2087.
  3. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2014 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2014-07-24. ISSN 1505-5507.
  4. Gmina Tychowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  5. Podstrefa „Tychowo”. Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego SA. [dostęp 2014-11-16].
  6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. ws. słupskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2013 r. poz. 836)
  7. Korzyści podatkowe. Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego SA. [dostęp 2014-11-16].
  8. Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].
  9. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012 r. ws. ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz.U. z 2012 r. poz. 1223)
  10. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. ws. obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. z 2003 r. nr 198, poz. 1925)
  11. Uchwały Rady Miejskiej z 31-01-2012 r. nr XIII/110/12 i nr XIII/111/12

Bibliografia

edytuj
  • Jarosław Ellwart, Pomorze Środkowe. Przewodnik turystyczny, Gdynia: Region, 1999, ISBN 83-87400-26-2, OCLC 751182177.
  • Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski, Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik, Sport i Turystyka, Warszawa 2001, ISBN 83-7200-583-4.

Linki zewnętrzne

edytuj