Twardzioszek szczypiorkowy
Twardzioszek szczypiorkowy (Mycetinis prasiosmus (Fr.) R.H. Petersen) – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae[1].
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
twardzioszek szczypiorkowy |
Nazwa systematyczna | |
Mycetinis prasiosmus (Fr.) R.H. Petersen MycoKeys 24: 75 (2017) |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycetinis, Omphalotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1818 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus prasiosmus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 2017 r. Ronald H. Petersen przenosząc go do rodzaju Mycetinis[1].
- Agaricus prasiosmus Fr. 1818
- Chamaeceras prasiosmus (Fr.) Kuntze 1898
- Marasmius prasiosmus (Fr.) Fr. 1838
- Mycena prasiosmus (Fr.) P. Kumm. 1871
Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1985 dla synonimu Marasmius prasiosmus[3]. Nie jest spójna z nową nazwą naukową.
Morfologia
edytujSaprotrof wytwarzający owocniki z brązowawym (o lekko czerwonawym odcieniu), blaknącym, higrofanicznym, nieco żłobkowanym i prześwitującym kapeluszem (średnicy przeważnie 2–3 cm) o blaszkowatym hymenoforze na spodzie. Blaszki mają brudnobiaławe zabarwienie, regularną tramę, są dość gęsto rozstawione i przyczepione do ciemnobrązowego (jaśniejszego przy kapeluszu), oszronionego trzonu. Charakterystyczną cechą Marasmius prasiosmus jest piekący smak i silna woń czosnku[4].
Występowanie i siedlisko
edytujNotowany jest w Europie, Ameryce Północnej, Maroku, Japonii i Korei[5]. W Polsce niezbyt częsty, ale nie jest zagrożony[6].
Gatunek ten występuje w lasach liściastych, często pod dębami, na wapiennych glebach. Owocniki wytwarza w październiku i listopadzie, nie są one toksyczne dla człowieka[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2019-12-20] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2019-12-20] (ang.).
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ a b Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: 2006, s. 190. ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2016-01-10] .
- ↑ Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.