Twardzioszek ciemnotrzonowy

Twardzioszek ciemnotrzonowy (Marasmius cohaerens (Pers.) Cooke & Quél.) – gatunek grzybów należący do rodziny twardzioszkowatych (Marasmiaceae)[1].

Twardzioszek ciemnotrzonowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

twardzioszkowate

Rodzaj

twardzioszek

Gatunek

twardzioszek ciemnotrzonowy

Nazwa systematyczna
Marasmius cohaerens (Pers.) Cooke & Quél.
Clavis syn. Hymen. Europ. (1878)
Zasięg
Mapa zasięgu
Zasięg w Europie

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Marasmius, Marasmiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Christian Hendrik Persoon nadając mu nazwę Agaricus cohaerens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1878 r. Lucien Quélet i Mordecai Cubitt Cooke.

Synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus balaninus Berk. 1837
  • Agaricus ceratopus Pers. 1828
  • Agaricus cohaerens Pers. 1801
  • Marasmius ceratopus (Pers.) Quél. 1888
  • Marasmius cohaerens var. americanus Singer 1976
  • Marasmius cohaerens var. brasiliensis Theiss. 1909
  • Marasmius cohaerens (Alb. & Schwein.) Cooke & Quél. 1878 var. cohaerens
  • Marasmius cohaerens var. orientalis Desjardin & E. Horak, in Desjardin 2000
  • Mycena balanina (Berk.) P. Karst. 1887
  • Mycena cohaerens (Pers.) Gillet 1876

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako twardzioszek spoisty[3].

Morfologia

edytuj

Saprotrof wytwarzający owocniki z jednolicie cielostobrązowym lub ochrowobrązowatym kapeluszem (średnicy przeważnie 1–3 cm) o aksamitnej powierzchni i blaszkowatym hymenoforze na spodzie. Blaszki mają żółtawe lub szaroochrowe zabarwienie, czasami z czerwonobrązowawym ostrzem. Kapelusz umieszczony jest na czerwonobrązowym, lśniącym trzonie[4]. Charakterystyczną cechą Marasmius cohaerens jest obecność na skórce kapelusza i blaszkach i trzonie licznych, lancetowatych cystyd[5].

Występowanie i zasięg

edytuj

Opisano występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji (tutaj tylko w Korei i Japonii) i Australii[6]

Występuje w lasach liściastych i iglastych. Owocniki wytwarza od sierpnia do października[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
  3. Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: 2006, s. 188. ISBN 83-7404-513-2.
  5. Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].