Trufla zimowa
Trufla zimowa (Tuber brumale Vittad.) – gatunek grzybów należący do rodziny truflowatych (Tuberaceae)[1]. Grzyb podziemny[2].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
trufla zimowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Tuber brumale Vittad. Monogr. Tuberac.: 37 (Mediolan, 1831) | |
Systematyka
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tuber, Tuberaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Takson ten został po raz pierwszy zdiagnozowany taksonomicznie przez Carlo Vittadiniego w „Monographia Tuberacearum” w 1831 r. Zaklasyfikowano tam rodzaj Tuber do sekcji Centrales rodziny Tubereae, należącej do podrzędu Angiogasrum w ówczesnej klasie Gasteromycetum. Gatunek Tuber brumale został tam opisany m.in. jako „Globosum, nigrum, verrucis rotundato-angulosis, [...] Odor fortis ligni Corni sanguineae! sapor gratus.”[3][2].
Morfologia
edytujPokroju kulistawego, spłaszczony, średnicy do 1,6 cm i wysokości 0,8 cm. Okrywa mocno przytwierdzona do obłoczni, u młodych owocników czerwonawa, po dojrzeniu czarnobrązowa, pokryta brodawkami o wielkości 2–3 mm. Obłocznia początkowo wodnista, brudnobrązowawa, u dojrzałych owocników mięsista, szarobrązowa, o marmurkowym wzorze na przekroju. Worki o wymiarach 62,5–67,5×40–60 μm, elipsoidalne, niemal kuliste, zawierające od 1 do 6 askospor każdy[4].
Elipsoidalne, o wymiarach przeważnie 22,5–30 × 15–20 μm, początkowo bezbarwne (hialinowe), potem żółtobrązowe, pokryte cyjanofilnymi kolcami o długości 3–5 μm i szerokości 1 μm[4].
Występowanie i siedlisko
edytujWystępowanie trufli zimowej potwierdzono w: Bułgarii[4], Hiszpanii, Słowenii, Włoszech i Stanach Zjednoczonych[5].
Znaczenie
edytujGrzyb jadalny wytwarzający jadalne, bulwiaste, podziemne owocniki (askokarpy)[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ a b Carolo Vittadini, Monographia Tuberacearum, 1831, s. 37.
- ↑ „[Owocniki] kuliste, czarne, [pokryte] okrągławo-kanciastymi brodawkami, [...] o silnym zapachu drewna dereni świdwy i łagodnym smaku.”.
- ↑ a b c d e Evtimia Dimitrova, Melania Gyosheva, Hypogeous ascomycetes in Bulgaria, „Phytologia Balcanica”, 14, 2008, s. 312, ISSN 1310-7771.
- ↑ Tuber brumale – GBIF Portal [online], gbif.org [dostęp 2010-01-24] (ang.).