Tracki grobowiec z Kazanłyku

Grobowiec tracki w Kazanłyku – murowany tracki grobowiec kurhanowy z okresu hellenistycznego (datowany na ok. 310–290 p.n.e.), znajdujący się w północnej części miasta Kazanłyk, w środkowej części Bułgarii.

Grobowiec tracki w Kazanłyku[1][a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Bułgaria

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, III, IV

Numer ref.

44

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1979
na 3. sesji

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Grobowiec tracki w Kazanłyku”
Ziemia42°37′33″N 25°23′57″E/42,625833 25,399167

Grobowiec jest częścią ogromnej (liczącej ponad 500 obiektów) nekropolii, leżącej w pobliżu starożytnego trackiego miasta Seuthopolis. Przypuszcza się, iż należał do jakiegoś władcy lub wielmoży trackiego, który został pochowany w nim wraz z żoną. Grobowiec został przypadkowo odkryty 19 kwietnia 1944 r. przez żołnierzy rozkopujących wzgórze podczas tworzenia szańców.

Główna komora grobowa ma kształt okrągły i średnicę 2,65 m. Zbudowana jest z cegieł i przykryta kopułą na wysokości 3,25 m. Do komory prowadzi ciasny korytarz (dromos) o długości 1,95 m, otwarty prostokątnym otworem drzwiowym, uformowanym z ciosanych bloków kamiennych. W grobowcu odkryto jedynie pewną liczbę niewielkich przedmiotów, co świadczy o tym, iż został on ograbiony już w starożytności.

Największą jednak wartość przedstawiają malowidła ścienne. Pierwszy fryz w komorze grobowej przedstawia uroczystą ucztę, w której uczestniczy małżeństwo, mąż i żona. Przypuszczalnie chodzi o uroczyste pożegnanie przez żonę zmarłego męża. Przedstawione są tu też sylwetki towarzyszących parze muzykantów, sług i koni. Na drugim fryzie znajduje się scena z wyścigów na dwukołowych wozach. Malowidła w korytarzu zawierają sceny walki pieszych i konnych. Malowidła reprezentują wysoki poziom artystyczny i wykazują mieszany styl tracko-grecki.

W 1979 r. grobowiec został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Przypisy

edytuj
  1. Bułgaria. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2018-06-26].

Galeria

edytuj