Torpeda Mark XV

amerykańska torpeda

Torpeda Mark XVamerykańska torpeda używana przez niszczyciele w trakcie II wojny światowej. Została opracowana przez Naval Torpedo Station (równolegle z torpedą Mark XIV) i wdrożona 1938 roku[1]. Zastąpiła ona torpedę Mark VIII na okrętach nawodnych z wyrzutniami, które mogły pomieścić dłuższą Mark XV, dotyczyło to głównie niszczycieli zbudowanych po 1930 roku[1]. W sumie podczas II wojny światowej wyprodukowano 9700 sztuk torped[1].

Torpeda Mark XV
Ilustracja
Torpeda Mark XV na pokładzie USS O'Brien
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Naval Torpedo Station

Rodzaj

Torpeda powierzchniowa

Platforma przenoszenia

Niszczyciele

Przeznaczenie

okręty nawodne

Historia
Lata produkcji

1940-1944

Lata używania

1938-1956

Dane techniczne
Długość

7,315 m

Średnica

533 mm

Masa

1550 kg

Napęd

turbina parogazowa

Zasięg

4100 m

Prędkość

45 węzłów

Naprowadzanie

żyroskop

Masa głowicy

224 kg TNT
373 kg HBX

Problemy techniczne

edytuj

Mark XV miał podobne problemy techniczne co Mark XIV, przez pierwszych 20 miesięcy po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny[2]. Z powodu niedoboru kadmu, w torpedzie zastąpiono kadm cynkiem w poszyciach wewnętrznych zbiornika z powietrzem[2]. Doprowadzało to do zatykania filtra wodnego tlenkiem cynku, co powodowało awarię silnika[2]. Ostatecznie zastąpiono kadm żywicą fenolową[2].

Użycie bojowe

edytuj

Torpedy Mark XV po raz pierwszy zostały użyte w bitwie w zatoce Vella[3]. W bitwie torpedy zatopiły 3 niszczyciele (chociaż jeden japoński okręt został trafiony, to jednak torpeda nie wybuchła).

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Torpedo History, part 2 [online], web.archive.org, 15 września 2014 [dostęp 2021-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-15].
  2. a b c d Buford Rowland, William Boyd: US Navy Bureau of Ordnance in World War II. Washington: Bureau of Ordnance, Department of the Navy, 1953, s. 91-94, 99-109.
  3. Thomas C. Hone, The Similarity of Past and Present Standoff Threats, „United States Naval Institute Proceedings”, 9 września 1981, s. 113-116, ISSN 0041-798X [dostęp 2021-12-22].

Bibliografia

edytuj