Tiffany Zahorski
Tiffany Anastasia Zahorski, ros. Тиффани Анастасия Загорски Tiffani Anastasija Zagorski (ur. 16 sierpnia 1994 w Londynie) – angielsko-rosyjska łyżwiarka figurowa pochodzenia polskiego reprezentująca Rosję, startująca w parach tanecznych z Jonathanem Guerreiro. Uczestniczka igrzysk olimpijskich w Pjongczangu (2018), medalistka zawodów z cyklu Grand Prix i Challenger Series, wicemistrzyni Rosji (2021) i brązowa medalistka mistrzostw Francji (2012).
Tiffany Zahorski i Jonathan Guerreiro (2018) | |||||||
Reprezentacja | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||
Wzrost |
172 cm | ||||||
Konkurencja | |||||||
Partner sportowy |
Jonathan Guerreiro | ||||||
Trener |
Swietłana Aleksiejewa, Jelena Kustarowa, Olga Riabinina | ||||||
Klub |
Szkoła Sportowa nr 2 Moskwa | ||||||
Rekordy życiowe ISU | |||||||
|
Życiorys
edytujPoczątki
edytujTiffany Zahorski urodziła się w rodzinie Alison i Bohdana (ur. ok. 1952–2010) Zahorskich. Jej ojciec był trenerem łyżwiarskim pracującym na lodowisku Queens Ice Skating w Londynie[1]. Z kolei jej matka Alison pracowała jako analityk biznesowy spółek giełdowych, a od 2007 roku jako nauczyciel języka angielskiego w biznesie na uniwersytecie w Lyonie[2].
Gdy Tiffany miała dwa lata jej rodzina przeniosła się do Cardiff, gdzie uczyła się podstaw jazdy na łyżwach pod okiem ojca Bohdana. W wieku 10 lat przeniosła się do Sheffield, gdzie zaczęła trenować regularnie z profesjonalnymi trenerami. Przez kolejne trzy lata występowała w indywidualnym tańcu na lodzie (ang. Solo Ice Dance) i zdobywała medale w tej konkurencji[3].
W wieku 13 lat przeprowadziła się z matką do Lyonu. Została przyjęta do grupy szkoleniowej Muriel Zazoui i Romaina Haguenauera. W kwietniu 2008 roku została złotą medalistką Francji w indywidualnym tańcu na lodzie w kategorii Novice[3].
Kariera sportowa
edytujJej pierwszym partnerem sportowym w parach tanecznych był Paul Fieret, ale para nie zadebiutowała w oficjalnych zawodach[4]. W sezonie 2009/2010 zaczęła reprezentować Francję z kolejnym partnerem, Alexisem Miartem[5]. Wspólnie zadebiutowali na mistrzostwach Europy 2012, gdzie nie zakwalifikowali się do tańca dowolnego[6]. Krótko po tym Zahorski i Miart rozstali się, a Tiffany zaczęła szukać nowego partnera, najpierw we Francji, a potem w innych państwach. W międzyczasie próbowała wrócić do treningów z Miartem, ale po raz kolejny postanowili zakończyć współpracę[5].
Dopiero w kwietniu 2014 roku Tiffany miała pierwsze treningi próbne w Moskwie z australijskim łyżwiarzem figurowym rosyjsko-portugalskiego pochodzenia, Jonathanem Guerreiro. Oficjalnie zostali parą na lodzie w czerwcu 2014 roku i zdecydowali się na reprezentowanie Rosji oraz rozpoczęcie treningów u Aleksandra Żulina. Jednak Francuska Federacja Sportów Lodowych początkowo nie chciała wydać Zahorskiej pozwolenia na reprezentowanie innego kraju. Wsparcie w załatwieniu pozwolenia okazała Rosyjska Federacja Łyżwiarstwa Figurowego, a w międzyczasie Tiffany wystąpiła o rosyjskie obywatelstwo ze względu na fakt, że jej dziadek urodził się w Moskwie. Guerreiro, którego matka Swietłana Liapnina jest Rosjanką, posiadał już rosyjskie obywatelstwo i wspierał Zahorską w nauce języka rosyjskiego[5]. Sam proces oczekiwania na pozwolenie od francuskiej federacji, której Zahorski nie reprezentowała w tamtym czasie już przez ponad półtora roku był skomplikowany i wykluczał parę z rywalizacji nawet w lokalnych, rosyjskich zawodach[7]. Po latach Zahorski i Guerreiro wyznali, że mieli propozycje reprezentowania Azerbejdżanu, Anglii i Australii, ale zdecydowali się na Rosję, gdyż łyżwiarstwo figurowe jest tam dyscypliną na najwyższym poziomie[8].
W sezonie 2014/2015 Zahorski i Guerreiro zadebiutowali piątym miejscem w mistrzostwach Rosji. W kolejnym sezonie, w oczekiwaniu na wydanie przez francuską federację (FFSG) pozwolenia na reprezentowanie Rosji dla Zahorskiej, para nie mogła występować w zawodach w pierwszej części sezonu. Pozwolenie na reprezentowanie Rosji otrzymała w październiku 2015 roku[9]. Ich pierwszym międzynarodowym występem były zawody Santa Claus Cup 2015, gdzie zwyciężyli. Następnie po raz kolejny zajęli piątą lokatę na mistrzostwach Rosji[10].
Sezon 2016/2017 rozpoczęli od trzech medali w zawodach z cyklu Challenger Series. Zdobyli brąz w Memoriale Ondreja Nepeli i Finlandii Trophy oraz srebro w Warsaw Cup. Następnie zajęli piątą lokatę w rosyjskich zawodach z cyklu Grand Prix, Rostelecom Cup 2016 i zakończyli sezon tą samą pozycją w mistrzostwach Rosji po wygraniu Pucharu Rosji[10]. W maju 2017 roku zmienili sztab szkoleniowy i przenieśli się do Swietłany Aleksiejewej oraz Jeleny Kustarowej[11].
W sezonie 2017/2018 mieli szanse na występ olimpijski, gdyż w kwietniu 2016 roku Tiffany została obywatelką Rosji[12]. Występy rozpoczęli od cyklu Challenger Series, srebrnego medalu w Minsk-Arena Ice Star 2017 oraz szóstego miejsca w Golden Spin of Zagreb 2017. Następnie w zawodach z cyklu Grand Prix zajęli czwartą lokatę w Cup of China oraz szóste miejsce w Skate America. Na mistrzostwach Rosji 2018 zdobyli brązowy medal, co pierwotnie nie dawało im miejsca w drużynie olimpijskiej. Po występie na styczniowych mistrzostwach Europy 2018, gdzie zajęli szóste miejsce nastąpiły zmiany w rosyjskiej drużynie olimpijskiej, która na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu miała wystąpić jako Olimpijscy sportowcy z Rosji pod flagą olimpijską. Zaproszenia do występu olimpijskiego nie otrzymał Iwan Bukin, przez co Zahorski i Guerreiro zajęli miejsce Bukina i Stiepanowej i wystartowali w konkursie olimpijskim zajmując 13. miejsce[13].
Życie prywatne
edytujJej pradziadkiem był Eugeniusz Fostowicz-Zahorski (1881–1947), uznany polski szachista i działacz oraz radca prawny w Najwyższej Izbie Kontroli[14], zaś prababką Anna Zahorska, z domu Elzenberg, polska poetka, odznaczona Medalem Niepodległości[15], która zginęła w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau po ciężkim śledztwie na Pawiaku za przynależność do Armii Krajowej[16]. Jej wuj, brat prababki Eugeniusz, walczył w Legionach Piłsudskiego i Armii Hallera, został pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari i Krzyżem Niepodległości[14]. Brat jej prapradziadka Gustawa, ojca Anny, Henryk Elzenberg był adwokatem, redaktorem i publicystą zaprzyjaźnionym m.in. z Elizą Orzeszkową. Ze strony rodziny Elzenbergów, jej prababka Anna była także spokrewniona z Bolesławem Leśmianem i Antonim Langem[17]. Rodzina Zahorskich, ród bojarów białoruskich otrzymała od króla polskiego herb Lubicz[18]. Dziadek Tiffany, Jerzy Dominik Zahorski (1917–2005) urodził się w Moskwie, zaś na początku II wojny światowej po przejściu przez sowieckie więzienia i łagry został przerzucony do Anglii, gdzie został lotnikiem RAF-u[16][19]. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Anglii. Został odznaczony Medalem Lotniczym[20]. Zginął w wypadku samochodowym podczas pobytu w Polsce, 2 grudnia 2005 roku i został pochowany obok swojego ojca Eugeniusza na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[16].
Siostra jej dziadka Jerzego Dominika, Elżbieta Maria Zahorska (1915–1939) została skazana na śmierć za zrywanie niemieckich plakatów propagandowych i rozstrzelana na początku listopada 1939 roku w pierwszej oficjalnej egzekucji wykonanej przez nazistów w Warszawie. Chcąc być dobrze zrozumianą przez jej oprawców, ostatnie słowa „Jeszcze Polska nie zginęła” wykrzyczała po niemiecku. Została uznana za bohaterkę Polski Walczącej i odznaczona Krzyżem Walecznych[21]. Druga siostra jej dziadka, Krystyna Klara Zahorska (1921 – 25 sierpnia 1944) była kolporterką podziemnej prasy ZWZ-AK i zginęła wraz z mężem oraz rocznym synem po trafieniu pociskiem artyleryjskim na podwórku kamienicy na Starym Mieście, podczas bombardowania stolicy w czasie powstania warszawskiego[18][22].
19 czerwca 2013 roku Tiffany otrzymała francuskie obywatelstwo[23], zaś w kwietniu 2016 została obywatelką Rosji[12].
Osiągnięcia
edytujZ Jonathanem Guerreiro (Rosja)
edytujZawody | 14–15 | 15–16 | 16–17 | 17–18 | 18–19 | 19–20 | 20–21 | 21–22 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[10] | |||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 13 | ||||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 8 | C | 10 | ||||||||||||||
Mistrzostwa Europy | 6 | 6 | |||||||||||||||
GP Finał Grand Prix | 5 | ||||||||||||||||
GP Cup of China | 4 | ||||||||||||||||
GP Internationaux de France | 5 | ||||||||||||||||
GP NHK Trophy | 2 | ||||||||||||||||
GP Rostelecom Cup | 5 | 2 | |||||||||||||||
GP Skate America | 6 | 3 | 5 | ||||||||||||||
CS Finlandia Trophy | 3 | ||||||||||||||||
CS Golden Spin Zagrzeb | 6 | ||||||||||||||||
CS Memoriał Ondreja Nepeli | 3 | ||||||||||||||||
CS Minsk-Arena Ice Star | 2 | ||||||||||||||||
CS Warsaw Cup | 2 | ||||||||||||||||
Santa Claus Cup | 1 | ||||||||||||||||
Warsaw Cup | 1 | ||||||||||||||||
Krajowe[10] | |||||||||||||||||
Mistrzostwa Rosji | 5 | 5 | 5 | 3 | 7 | 3 | 2 | 8 | |||||||||
Puchar Rosji | 1 | 1 | 1 |
Z Alexisem Miart (Francja)
edytujZawody | 09–10 | 10–11 | 11–12 | 12–13 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[6] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa Europy | 9 PR | |||||||||||||||||
GP Trophée Eric Bompard | WD | WD | ||||||||||||||||
Nebelhorn Trophy | WD | |||||||||||||||||
Trophy of Lyon | 1 | |||||||||||||||||
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[6] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa świata juniorów | 4 | |||||||||||||||||
JGP na Białorusi | 10 | |||||||||||||||||
JGP w Czechach | 2 | |||||||||||||||||
JGP w Rumunii | 4 | |||||||||||||||||
NRW Trophy | 5 J | 1 J | ||||||||||||||||
Trophy of Lyon | 2 J | |||||||||||||||||
Krajowe[6] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa Francji | 4 J | 3 J | 3 | |||||||||||||||
Master’s de Patinage | 4 J | 3 J |
Programy
edytujTiffany Zahorski / Jonathan Guerreiro
Sezon | Taniec rytmiczny (RD) | Taniec dowolny (FD) |
---|---|---|
2020–21 [24] |
|
|
2019–20 [25] |
|
|
2018–19 [26] |
|
|
Sezon | Taniec krótki (SD) | Taniec dowolny (FD) |
2017–18 [27] |
|
|
2016–17 [28] |
|
Przypisy
edytuj- ↑ Interview with Zahorski and Guerreiro. FS-Gossips, 2016-01-15. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (ang.).
- ↑ Alison Zahorski. alisonzahorski.wixsite.com. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
- ↑ a b Anne Calder: Zahorski & Guerreiro shares their journeys. ice-dance.com, 2018-01-18. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-02)]. (ang.).
- ↑ International Skating Union Biography – Tiffany Zahorski / Alexis Miart. ISU. [dostęp 2020-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (ang.).
- ↑ a b c Tatjana Flade: Zahorski and Guerreiro hope for international debut this season. goldenskate.com, 2015-08-02. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-22)]. (ang.).
- ↑ a b c d Competition Result – Tiffany ZAHORSKI / Alexis MIART. ISU. [dostęp 2019-04-14]. (ang.).
- ↑ Interview with Zahorski and Guerreiro. fs-gossips.com, 2016-01-15. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-21)]. (ang.).
- ↑ Andrei Vdovin: Tiffany Zahorski and Jonathan Guerreiro: “If you want to be a top athlete, you have to train and compete with the strongest”. kp.ru, 2021-02-22. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-25)]. (ang.).
- ↑ Aнатолий Самохвалов: Французской фигуристке Тиффани Загорски разрешили выступать за Россию – Жулин. rsport.ru, 2015-10-17. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-19)]. (ros.).
- ↑ a b c d Competition Result – Tiffani ZAGORSKI / Jonathan GUERREIRO. ISU. [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
- ↑ Загорски и Гурейро перешли от Жулина к Кустаровой и Алексеевой. sports.ru, 2017-05-16. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-15)]. (ros.).
- ↑ a b Figure skater Tiffany Zahorski says she got Russian passport. TASS, 2016-04-29. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (ang.).
- ↑ Reduced pool of Russian athletes and officials who can be considered for invitation to Pyeongchang 2018 determined. olympic.org, 2018-01-19. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-28)]. (ang.).
- ↑ a b Zahorska 2016 ↓, s. 23.
- ↑ Zahorska 2016 ↓, s. 30.
- ↑ a b c Zahorska 2016 ↓, s. 38.
- ↑ Zahorska 2016 ↓, s. 21.
- ↑ a b Zahorski – strona rodzinna. [dostęp 2019-04-14]. (pol.).
- ↑ Zahorski Jerzy Dominik (Fostowicz). Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-14]. (pol.).
- ↑ Zahorski Jerzy Dominik (Fostowicz). listakrzystka.pl. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (pol.).
- ↑ Robert Ramark: Elżbieta Zahorska – bohaterka walczącej stolicy 1939-44. Nasze Miasto, 2010-10-31. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (pol.).
- ↑ Uczestnicy powstania warszawskiego 1944, Żołnierze podziemnych formacji niepodległościowych – Krystyna Klara Wiktoria Zaremba – Celińska (Zahorska). [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (pol.).
- ↑ IFS Magazine – Tiffany Zahorski. IFS Magazine. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-25)]. (ang.).
- ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2020/2021. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-05)]. (ang.).
- ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2019/2020. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-27)]. (ang.).
- ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2018/2019. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-07)]. (ang.).
- ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2017/2018. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-03)]. (ang.).
- ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2016/2017. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-19)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- International Skating Union Biography – Tiffany Zahorski / Jonathan Guerreiro. ISU. [dostęp 2020-01-05]. (ang.).
- International Skating Union Biography – Tiffany Zahorski / Alexis Miart. ISU. [dostęp 2020-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (ang.).
- FSkate – Тиффани Загорски. FSkate. [dostęp 2020-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-23)]. (ros.).
- Anna Zahorska , Poezje zebrane [online], Wydawnictwo Prymat, 2016 [dostęp 2021-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-13] (pol.).