Teodebert I

Teodebert I – dzielnicowy król frankijski z dynastii Merowingów, panował w Reims i Metzu w l. 534–548. Był synem i następcą Teuderyka I, nieślubnego syna Chlodwiga I.

Teodebert I

król Franków salickich (Metz, Reims)
Okres	od 534 do 548
Poprzednik	Teuderyk I
Następca	Teudebald
Dane biograficzne
Dynastia	Merowingowie
Ojciec	Teuderyk I
Żona	Deuteria od 533 do 536
Dzieci	Teudebald, Bertoara
Żona	Wizygarda
Moneta

Kiedy Cesarstwo Bizantyńskie prowadziło wojnę z Ostrogotami w Italii, Frankowie zachowali neutralność, za co odstąpiono im Prowansję.

Teodeberta I urażało, że cesarz bizantyjski używa przydomka „frankijski”. Przeprawił się więc przez Alpy i walczył po stronie Ostrogotów przeciw Belizariuszowi. Planował też podbić Bizancjum, ale zmarł na polowaniu raniony przez tura.

Kazał jako pierwszy król frankijski bić złote monety z własnym wizerunkiem jako wyraz opozycji wobec cesarza.

Jego pierwsza żona Deuteria zabiła swą córkę Adię z poprzedniego małżeństwa, gdyż zainteresował się nią Teodebert. Teodebert oddalił ją i poślubił Longobardkę – Wizygardę.

Kronikarze określali tego króla mianem: elegans et utilis [wytworny i użyteczny].

Bibliografia

• Gustav Faber, Merowingowie i Karolingowie, PWN, Warszawa 1994, ISBN 83-06-02407-9