Tadeusz Szydłowski

polski historyk sztuki, konserwator zabytków, profesor

Tadeusz Andrzej Szydłowski (ur. 9 czerwca 1883 w Jarosławiu, zm. 25 października 1942 w Krakowie) – polski historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i Uniwersytetu Jagiellońskiego[1], pierwszy na ziemiach polskich państwowy konserwator zabytków. Został aresztowany w Sonderaktion Krakau[2].

Tadeusz Szydłowski
Ilustracja
Tadeusz Szydłowski (1925)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1883
Jarosław

Data i miejsce śmierci

25 października 1942
Kraków

profesor
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

15 listopada 1907 – historia sztuki
UJ

Habilitacja

17 kwietnia 1920 – historia sztuki
UJ

Profesura

1 października 1935

Uczelnia

Uniwersytet Stefana Batorego, Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Wojenny za Zasługi Cywilne

Główne opracowania[1]

edytuj
  • Wit Stwosz w świetle naukowych i pseudonaukowych badań (1913),
  • Ruiny Polski (1919),
  • Pomniki architektury epoki piast. w województwach krakowskim i kieleckim (1928),
  • Spór o Giotta, problem autorstwa fresków w Asyżu na na tle rozwoju metody historji sztuki (1929),
  • Stanisław Wyspiański (1930).

Bibliografia

edytuj
  • Gaczoł A., Możliwości i ograniczenia wojewódzkich konserwatorów zabytków w pierwszej połowie XX wieku (na przykładach z terenu obecnego województwa małopolskiego), „Wiadomości Konserwatorskie” 2016, nr 47.
  • Gaczoł A., Dobosz P, Pierwszy na ziemiach polskich rządowy konserwator zabytków : w 75. rocznicę śmierci Profesora Tadeusza Szydłowskiego, Kraków 2017.

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Szydłowski Tadeusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-01-20].
  2. Lista Pamięci - In memoriam - Uniwersytet Jagielloński [online], in-memoriam.uj.edu.pl [dostęp 2024-01-20].