Tadeusz Dziuba
Tadeusz Antoni Dziuba (ur. 17 grudnia 1948 w Poznaniu) – polski polityk i urzędnik państwowy, w latach 1989–1991 i 2011–2019 poseł na Sejm X, VII i VIII kadencji, w latach 2005–2007 wojewoda wielkopolski, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli w latach 2019–2023.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1948 |
|---|---|
| Wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli | |
| Okres |
od listopada 2019 |
| Wojewoda wielkopolski | |
| Okres |
od 28 grudnia 2005 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujW 1971 ukończył studia na Wydziale Technologii Drewna Akademii Rolniczej w Poznaniu, do 1993 pracował na tej uczelni. W 1980 uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Studiował także na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Poznańskiej, ukończył studia podyplomowe z rachunkowości (na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu w 1996) oraz z rzeczoznawstwa majątkowego (na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie w 2001). Ogłosił ponad 60 publikacji naukowych i naukowo-technicznych. W latach 1985–1987 zasiadał w Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 1988 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[1].
W latach 1993–2000 był wicedyrektorem delegatury Najwyższej Izby Kontroli w Poznaniu, 2000–2001 wicedyrektorem Departamentu Edukacji, Nauki i Kultury NIK, 2001–2005 ponownie wicedyrektorem delegatury NIK w Poznaniu. Publikował na łamach czasopisma NIK „Kontrola Państwowa”.
W latach 1973–1990 należał do Stronnictwa Demokratycznego. Z ramienia tej partii i przy poparciu „Solidarności” pełnił mandat poselski na Sejmie kontraktowym w latach 1989–1991 z okręgu Poznań-Nowe Miasto. Był wiceprzewodniczącym Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, brał także udział w pracach Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. W 1990 znalazł się w gronie członków założycieli Porozumienia Centrum, następnie kierował strukturami tej partii w Wielkopolsce. Zrezygnował z działalności partyjnej w 1995 w związku ze zmianą przepisów dotyczących pracowników NIK. Z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność ubiegał się bezskutecznie o mandat poselski w wyborach w 1997[2].
Od 2001 związany z Prawem i Sprawiedliwością, z jego listy kandydował bez powodzenia do Sejmu w wyborach w 2001[3]. Od 28 grudnia 2005 do 29 listopada 2007 zajmował stanowisko wojewody wielkopolskiego.
W 2010 jako kandydat w wyborach prezydenta Poznania z ramienia Prawa i Sprawiedliwości[4] zajął trzecie miejsce. W tych samych wyborach z listy PiS dostał się do rady miasta Poznania. Został też przewodniczącym zarządu okręgowego tej partii w Poznaniu[5], zajmował to stanowisko do 2019[6].
Członek Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu[7]. W marcu 2011 w wyborach do samorządów pomocniczych dostał się do rady osiedla Sołacz[8]. W październiku tego samego roku kandydował w wyborach parlamentarnych z 1. miejsca na liście komitetu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości w okręgu wyborczym nr 39 w Poznaniu i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 28 508 głosów (7,13% głosów oddanych w okręgu)[9]. Bezskutecznie z ramienia PiS kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014. W wyborach w tym samym roku ponownie był kandydatem Prawa i Sprawiedliwości na urząd prezydenta Poznania[10].
W 2015 z powodzeniem ubiegał się natomiast o poselską reelekcję (dostał 32 910 głosów)[11]. W wyborach w 2019 nie został ponownie wybrany do Sejmu[12]. 27 listopada 2019 został przez marszałek Sejmu Elżbietę Witek powołany na stanowisko wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli[13]. Prezes NIK Marian Banaś bezskutecznie wnosił o jego odwołanie w trakcie IX kadencji Sejmu[14]. Na początku X kadencji Sejmu Komisja do Spraw Kontroli Państwowej pozytywnie zaopiniowała jego kolejny wniosek o odwołanie[15]. Tadeusz Dziuba zakończył urzędowanie w grudniu 2023.
Przypisy
edytuj- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2013-10-07].
- ↑ Wyniki wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 21 września 1997 r., Krajowe Biuro Wyborcze, Warszawa 1997, s. 236.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2011-10-16].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2011-10-16].
- ↑ Okręg Poznań. pis.org.pl. [dostęp 2012-11-12].
- ↑ PiS w Poznaniu ma nowego szefa. To wojewoda Zbigniew Hoffmann. gloswielkopolski.pl, 4 lutego 2019. [dostęp 2019-02-04].
- ↑ Petycja AKO w obronie zwolnionych historyków z IPN. debata.olsztyn.pl, 5 września 2014. [dostęp 2019-02-25].
- ↑ Janusz Ludwiczak: Radny miejski może być radnym osiedlowym – orzekł sąd. lazarz.pl, 22 kwietnia 2011. [dostęp 2012-12-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-16].
- ↑ PiS zatwierdziło już 60 kandydatów na prezydentów miast. pis.org.pl, 25 lipca 2014. [dostęp 2014-09-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Marszałek Sejmu powołała wiceprezesów Najwyższej Izby Kontroli. sejm.gov.pl, 27 listopada 2019. [dostęp 2019-11-27].
- ↑ Banaś chce odwołania wiceprezesa NIK. dorzeczy.pl, 20 stycznia 2022. [dostęp 2023-12-22].
- ↑ Opinia w sprawie wniosków Prezesa Najwyższej Izby Kontroli o odwołanie i powołanie Wiceprezesów Najwyższej Izby Kontroli. sejm.gov.pl, 20 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-22].
Bibliografia
edytuj- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2012-12-08].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2012, s. 98.