Szlak Piastowski
Szlak Piastowski – trasa turystyczna w Polsce, przebiegająca przez województwo wielkopolskie i województwo kujawsko-pomorskie. Szlak funkcjonuje przede wszystkim jako trasa wycieczek autokarowych i samochodowych oraz szlak rowerowy (Piastowski Trakt Rowerowy). W 2012 otrzymał Certyfikat Polskiej Organizacji Turystycznej za najlepszy produkt turystyczny, jako unikatowy i wyjątkowo ważny dla polskiego dziedzictwa.
Drogowskaz szlaku we wsi Rakowo-Lipki | |
Dane szlaku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Początek | |
Przez | |
Koniec |
Przebieg
edytujSzlak prowadzi z Poznania przez Pobiedziska, Moraczewo, Ostrów Lednicki, Gniezno, Trzemeszno, Mogilno, Strzelno, Kruszwicę, Inowrocław, Płowce, Brześć Kujawski, Włocławek oraz trasą północ-południe: Wągrowiec, Łekno, Żnin, Wenecja, Biskupin, Gniezno, Grzybowo, Giecz, Ląd, Konin do Kalisza.
Wędrówka po szlaku odtwarza cykliczne przemieszczanie się władców piastowskich i ich dworów pomiędzy czterema grodami, które pełniły funkcje stołeczne.
Geneza i historia
edytujWycieczki Szlakiem Piastowskim odbywały się już we wczesnych latach 60. XX wieku i organizowane były m.in. przez zakłady pracy oraz dla młodzieży szkolnej. Do popularyzacji szlaku przyczyniły się obchody 1000-lecia Państwa Polskiego w 1966. Z inicjatywy władz województwa poznańskiego w 1976 rozpoczęto szeroko zakrojoną akcję restauracji zabytków i zagospodarowania turystycznego odcinka z Poznania do Gniezna. Plan tych działań opracowało Biuro Planowania Przestrzennego w Poznaniu. Osią prac była dawna droga E261, przy której postawiono zabytkowe wiatraki, wiaty przystankowe, drewniane rzeźby i drogowskazy o charakterze piastowskim[1].
15 stycznia 2016 powołano w Gnieźnie klaster turystyczny Szlak Piastowski w Wielkopolsce. Tworzy go 19 samorządów (pięć powiatów i czternaście gmin) z terenu województwa wielkopolskiego. Celem powstania klastra jest zwiększenie atrakcyjności szlaku w Polsce i za granicą oraz przyciągnięcie większej liczby turystów[2]. W latach 2017–2019 realizowany był (współfinansowany z WPRO 2014 ) projekt Rozwój kluczowego szlaku dziedzictwa kulturowego województwa wielkopolskiego pn. Szlak Piastowski, który obejmował m.in. ogólnopolska kampanię Zdemaskuj historię na Szlaku Piastowskim[3].
Trasy
edytujObiekty kluczowe trasy pierwszej (rdzenie produktu)
edytuj- Poznań (zespół obiektów: Ostrów Tumski z archikatedrą, Interaktywne Centrum Historii Ostrowa Tumskiego, kościół św. Jana Jerozolimskiego na Komandorii, Muzeum Archeologiczne, Zamek Królewski, multimedialna makieta grodu poznańskiego, tematyczna trasa miejska w ramach oferty szlaku – Trakt Królewsko - Cesarski),
- Pobiedziska (Skansen Miniatur Szlaku Piastowskiego),
- Ostrów Lednicki (zespół obiektów: grodzisko, tzw. Mały Skansen z ekspozycją, ekspozycja przy biurach muzeum, zalecane wprowadzenie tematycznej oferty kulinarnej),
- Gniezno (zespół obiektów: archikatedra, Muzeum i Archiwum Archidiecezjalne, Muzeum Początków Państwa Polskiego, kościół Franciszkanów, zalecana dodatkowo tematyczna trasa miejska w ramach oferty szlaku, wówczas z kościołem św. Jana),
- Żnin (Muzeum Ziemi Pałuckiej, trasa miejska „Spacer po średniowiecznym Żninie” ),
- Wenecja - ruiny zamku obronnego Mikołaja Nałęcza - Diabła Weneckiego", wystawa średniowiecznych machin oblężniczych
- Biskupin (Rezerwat Archeologiczny z muzeum i ośrodkiem archeologii eksperymentalnej),
- Trzemeszno (bazylika NMP),
- Mogilno (kościół św. Jana Apostoła i Ewangelisty z kompleksem poklasztornym),
- Strzelno (kościoły św. Prokopa i św. Trójcy),
- Inowrocław (kościół Imienia NMP tzw. Ruina),
- Kruszwica (kolegiata św. św. Piotra i Pawła, tzw. Mysia Wieża),
- Płowce (pomnik bitwy polsko–krzyżackiej z 1331),
- Brześć Kujawski (Pomnik Władysława Łokietka, kościół św. Stanisława),
- Włocławek (katedra, uzupełniona ekspozycja Muzeum Historii Włocławka, zalecana tematyczna trasa miejska w ramach oferty szlaku) – obiekt końcowy szlaku.
W sumie na trasie pierwszej: 15 miejscowości z obiektami lub zespołami obiektów, 30 pojedynczych obiektów, cztery trasy miejskie lub lokalne: w Poznaniu, Gnieźnie, w zespole Strzelno - Inowrocław - Kruszwica oraz we Włocławku.
Obiekty kluczowe trasy drugiej (rdzenie produktu)
edytuj- Łekno (zespół stanowisk archeologicznych grodu i klasztoru cysterskiego z trasą turystyczną) – obiekt początkowy-końcowy trasy,
- Wągrowiec (klasztor pocysterski, muzeum regionalne),
- Gniezno (zespół obiektów: archikatedra, Muzeum i Archiwum Archidiecezjalne, Muzeum Początków Państwa Polskiego, kościół Franciszkanów, zalecana dodatkowo tematyczna trasa miejska w ramach oferty szlaku, wówczas z kościołem św. Jana),
- Grzybowo (grodzisko piastowskie i muzeum),
- Giecz (zespół obiektów: rezerwat archeologiczny z muzeum, kościół św. Mikołaja),
- Ląd nad Wartą (kompleks dawnego opactwa cysterskiego),
- Konin (koniński słup milowy),
- Kalisz (zespół obiektów: Rezerwat Archeologiczny Zawodzie, Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej, katedra św. Mikołaja Biskupa, zalecana tematyczna trasa miejska w ramach oferty szlaku) – obiekt końcowy-początkowy trasy.
Razem na trasie drugiej: 8 miejscowości z obiektami lub zespołami obiektów, 17 pojedynczych obiektów, dwie trasy miejskie: w Gnieźnie i Kaliszu.
Pomniki historii
edytujNa trasie szlaku usytuowane jest osiem pomników historii:
- Poznań – historyczny zespół miasta z Ostrowem Tumskim, Zagórzem, Chwaliszewem i lewobrzeżnym Starym Miastem lokacyjnym ze średniowiecznymi osadami podmiejskimi oraz założeniem urbanistyczno-architektonicznym projektu Josefa Stübbena z początku XX w., a także Fortem Winiary, obecnie Parkiem Cytadela[4],
- Lednogóra – wyspa Ostrów Lednicki na Jeziorze Lednickim[5],
- Gniezno – bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny[6],
- Biskupin – rezerwat archeologiczny Biskupin[7],
- Strzelno – zespół dawnego klasztoru Norbertanek,
- Ląd – zespół dawnego opactwa cysterskiego,
- Lubiń – zespół opactwa benedyktynów,
- Włocławek – bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Galeria
edytuj-
Kolumna cnót w Strzelnie
-
Osada w Biskupinie
-
Kruszwica
-
Gniezno
-
Giecz
-
Inowrocław
-
Trzemeszno
-
Poznań
-
Ostrów Lednicki
Linki zewnętrzne
edytujPrzewodniki i monografie
edytuj- Włodzimierz Łęcki: Na Szlaku Piastowskim : przewodnik. Warszawa 1989
- Szlak Piastowski, Bielsko-Biała: Pascal 2007
Przypisy
edytuj- ↑ Włodzimierz Łęcki, Szlak Piastowski, COIT, Poznań, 1986, s. 9-10
- ↑ RAK, Szlak w klastrze, w: Monitor Wielkopolski, 2(177)/2016, s. 7, ISSN 1642-0918
- ↑ ABO, Szlak Piastowski po nowemu, w: Monitor Wielkopolski, 9(220)/2019, s. 3
- ↑ Rozporządzeniem Prezydenta RP z 28 listopada 2008 (Dz.U. z 2008 r. nr 219, poz. 1401)
- ↑ Zarządzenie Prezydenta RP z dnia 8 września 1994 (M.P. z 1994 r. nr 50, poz. 421)
- ↑ Zarządzenie Prezydenta RP z dnia 8 września 1994 (M.P. z 1994 r. nr 50, poz. 416)
- ↑ Zarządzenie Prezydenta RP z dnia 8 września 1994 (M.P. z 1994 r. nr 50, poz. 412)