Strażnica WOP Jurgów
Strażnica w Jurgowie:
- podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej.
- graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujStrażnica została sformowana w 1945 w strukturze 41 komendy odcinka[1] jako 186 strażnica WOP (Jurgów)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3]. Na początku 1947 obsada personalna strażnicy została wymieniona z obsadą 47 strażnicy Pamięcin[a].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP w 1948, strażnica podporządkowana została dowódcy 53 batalionu OP[4]. Od 15 marca 1954 w Wojskach Ochrony Pogranicza wprowadzono nową numerację strażnic[b]. Strażnica I kategorii otrzymała numer 190[6]. W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica I kategorii Jurgów była 4. w 3 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza. 1 stycznia 1964 była 12 strażnicą lądową kategorii II[7]
- Straż Graniczna:
Po rozwiązaniu w 1991 Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Jurgowie weszła w podporządkowanie Karpackiego Oddziału Straży Granicznej[8].
Ochrona granicy
edytujW 1960 18 strażnica WOP Jurgów II kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 17000 m:
- Od znaku granicznego (wł.) nr II/153 do znaku gran. nr II/190 (wył).
Na ochranianym odcinku funkcjonowało przejście graniczne małego ruchu granicznego obsługiwanie przez załogę strażnicy[c]:
Strażnice sąsiednie
edytujKomendanci/dowódcy strażnicy
edytuj- Zdzisław Mossóczy (do końca 1950)[9]
- chor. Edward Wojtanowski (od 1952)
- por. Jerzy Stokwiszewski (04.08.1983–30.06.1984)[10].
Zobacz też
edytujUwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Jarosiński 2000 ↓, s. 80.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Jarosiński 2000 ↓, s. 83.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.21.
- ↑ Wykaz dyslokacyjny 1964 ↓, s. 590–620.
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 294.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 51.
- ↑ Jerzy Stokwiszewski. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2023-03-25]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Marek Jarosiński. Rys historyczny beskidzko-karpackiego pogranicza polsko-słowackiego. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/2000, 2000. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945-1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
- Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
- Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1400/3, k. 590–620; Rozkazy zarządzenia i wytyczne w zakresie wszelkiego rodzaju zaopatrzenia. Wykaz dyslokacyjny jednostek i pododdziałów WOP na dzień 1 stycznia 1964.