Stanisław Waradzyn
Stanisław Franciszek Waradzyn[a] (ur. 22 marca 1892, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
 podpułkownik piechoty
| |
| Data urodzenia |
22 marca 1892 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant RU |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujW czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 13[2]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[3].
19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[4]. Służył w 13 Pułku Piechoty[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 417. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W tym samym roku został przeniesiony do 79 Pułku Piechoty w Słonimie i 10 lipca zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[7][8]. W 1924, w związku z likwidacją baonu sztabowego, został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza[9][10]. W listopadzie 1925 został przesunięty na stanowisko dowódcy III batalionu[11]. W maju 1927 został przeniesiony do 66 Pułku Piechoty w Chełmnie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[12][13]. 26 stycznia 1928 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 19. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W marcu 1932 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kutno na stanowisko komendanta[15][16]. 1 września 1938 dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Kutno, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. Na tym stanowisku pozostawał do następnego roku[17][18].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[19][20]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[19][20]
- Medal Niepodległości (4 listopada 1933)[21][22]
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)[2]
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[2]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[2]
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 265.
- ↑ a b c d Ranglisten 1918 ↓, s. 484.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 285.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 771.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 59.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 34.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 553.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352, 403.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307, 347.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 274.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 118 z 6 listopada 1925 roku, s. 637.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 127.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 80, 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 234.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 516.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 850.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 171.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 21.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 11.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934 roku, s. 111.
Bibliografia
edytuj- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918–1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.