Stanisław Poznański (1909–1996)
Stanisław Poznański (ur. 3 sierpnia 1909 w Warszawie, zm. 19 lipca 1996 tamże) – polski malarz, grafik.
Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 lipca 1996 |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Franciszka (1870–1941) i Anny z Królikowskich (1883–1970). Ukończył studia artystyczne w 1937 w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczeń Tadeusza Pruszkowskiego oraz Leona Wyczółkowskiego.
Był profesorem nadzwyczajnym w ASP w Warszawie pełniąc w latach 1957–1968 funkcję prorektora, a następnie dziekana Wydziału Grafiki, od 1965 był kierownikiem Katedry Malarstwa na Wydziale Grafiki.
Obok malarstwa sztalugowego, uprawiał także grafikę artystyczna i ilustracje książkową. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych, które odbyły się w Bydgoszczy (1945), w Warszawie (1962, 1975 Kordegarda, 1970 TPSP), Olsztynie (1966, 1974 BWA ).
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 284a-2-2)[1].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 22 lipca 1952[2], 11 lipca 1955[3])
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[4]
Przypisy
edytuj- ↑ Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK POZNAŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-24] .
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.