Stanisław Pogonowski
Stanisław Pogonowski (ur. 18 października 1898 w Oporowie, zm. 26 lutego 1934 w Łodzi) – chorąży Legionów Polskich i Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 chorąży
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 października 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 lutego 1934 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1923 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
I Brygada Legionów Polskich |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 18 października 1898 w Rużycach-Oporowie, pow. kutnowskim, w rodzinie Ryszarda i Heleny z Mareckich[1]. Brat Stefana Pogonowskiego. Absolwent gimnazjum w Łodzi. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w I Brygadzie Legionów Polskich, następnie w III Brygadzie Legionów Polskich. W lipcu 1917 przedostał się na Kubań do oddziałów I Korpusu Polskiego. W odrodzonym Wojsku Polskim od września 1918 w 4 Dywizji Strzeleckiej gen. Lucjana Żeligowskiego. Od maja 1919 walczył w Małopolsce z 10 Dywizją Piechoty na froncie wojny polsko-bolszewickiej jako żołnierz 29 pułku strzelców kaniowskich.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari za obronę przeprawy na Bugu, gdzie walczył 15 sierpnia 1920 jedynie z kilkoma żołnierzami swojego oddziału[1].
Następnie brał także udział w walkach na Wołyniu i Litwie Środkowej. Przeniesiony do rezerwy w 1923.
Zmarł 26 lutego 1934 w Łodzi i tam też pochowany. Był kawalerem[1].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 612[1][2]
- Krzyż Niepodległości (22 grudnia 1931)[3][1]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1991 ↓, s. 119.
- ↑ Bełdowski 1928 ↓, s. 31.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 296, poz. 391 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
edytuj- Lucjan Bełdowski: Zarys historii wojennej 29-go pułku Strzelców Kaniowskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.