Stanisław Hutten-Czapski
Stanisław Hutten-Czapski herbu Leliwa (ur. 1779 w Nieświeżu, zm. 1844 w Kiejdanach) – hrabia, pułkownik Armii Księstwa Warszawskiego, uczestnik wojen napoleońskich, kawaler maltański (w zakonie od 1808 roku), kawaler Honoru i Dewocji w Wielkim Przeoracie Katolickim w Rosji[1], kawaler Virtuti Militari i Legii Honorowej.
 Leliwa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1779 |
| Data i miejsce śmierci |
1844 |
| Ojciec | |
| Matka |
Weronika Radziwiłłówna |
| Żona |
Zofia Obuchowicz |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Był synem Franciszka Stanisława Kostki, wojewody chełmińskiego, i Weroniki Radziwiłłówny, siostry księcia Panie Kochanku. Dzieciństwo spędził w Nieświeżu i Wilnie, gdzie pobierał nauki. W roku 1811 nowy ordynat nieświeski, kuzyn Dominik Hieronim Radziwiłł, przekazał mu Kiejdany jako część posagu matki.
W roku 1812 własnym sumptem wystawił 22 Pułk Piechoty i na jego czele wziął udział w kampanii 1812. Między innymi walczył w bitwie nad Berezyną. W tym roku otrzymał Order Virtuti Militari, zaś w następnym Legię Honorową za waleczność w czasie kampanii 1813. Potem przebywał do 1815 w Paryżu; władze carskie zagroziły sekwestrem majątków, po czym musiał powrócić do Kiejdan.
Stanisław Czapski był żonaty z Zofią, córką kasztelana mińskiego Michała Obuchowicza, i miał trzech synów. Marian i Edward wzięli udział w powstaniu styczniowym; skonfiskowano im wszystkie majątki i skazano ich na zesłanie na Sybir. Trzeci syn, Adolf Hutten-Czapski, był w latach 1855–1858 marszałkiem szlachty guberni kowieńskiej[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Baranowski, Marcin Libicki, Andrzej Rottermund, Maria Starnawska, Zakon Maltański w Polsce, Warszawa 2000, s. 205.
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów – Warszawa: 1908, s. 295.
Bibliografia
edytuj- Marian Kukiel, Wojna 1812 r., Kraków 1937
- Polski Słownik Biograficzny, tom IV, Kraków 1938