Simson DUO
Simson DUO – potoczna nazwa prostego w konstrukcji, dwuosobowego trójkołowca DUO, produkowanego w latach 1972–1991 w Niemieckiej Republice Demokratycznej, przeznaczonego dla osób z niepełnosprawnością narządów ruchu.
Producent | |
---|---|
Okres produkcji |
1973-1991 |
Napęd | |
Silnik |
jednocylindrowy dwusuwowy |
Pojemność |
49,6 cm³ |
Ogumienie | |
Rozmiar opon |
2.75-16R |
Wymiary i masa | |
Długość |
2130 mm |
Szerokość |
1450 mm |
Wysokość |
1380 mm |
Masa własna |
163 kg |
Pojemność baku |
14 l w tym 3 rezerwy |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
55 km/h |
Inne | |
Poprzednik |
DUO 4 |
Następca |
DUO 4/2 |
DUO powstał jako następca i wersja rozwojowa trójkołowca Piccolo-DUO, produkowanego w latach sześćdziesiątych w fabryce Louis Krause w Lipsku. Wytwarzany był z wykorzystaniem silników motorowerów Simson oraz części i podzespołów pojazdów produkowanych w NRD. Poczynając od 1972 roku, produkowany był w zakładach FAB Brandis jako DUO 4, a od 1973 DUO 4/1. W 1981 roku przeniesiono produkcję trójkołowca do zakładów VEB Robur-Werke w Zittau. W 1989 opracowano tu kolejny model DUO 4/2 wyposażony w 4-biegowy silnik M542E wyposażony w rozrusznik elektryczny, pochodzący z motoroweru Simson SR 50. W 1990 roku produkcja ponownie przeniesiona została do zakładów FAB Brandis GmbH. W 1991 produkcję trójkołowca zakończono. Eksportowany w latach 80. XX wieku do krajów socjalistycznych DUO był popularnym pojazdem inwalidzkim w Europie Środkowej i Wschodniej.
Opis konstrukcji
edytujSimson DUO miał zamontowany silnik motocyklowy M53/11 AR o pojemności 50 cm³. Napędzane było tylko jedno, lewe koło tylne. Napęd przeniesiony łańcuchem. Pojazd nie miał biegu wstecznego. Kabina była dwuosobowa; kierowca siedział z lewej strony pojazdu. Dach trójkołowca DUO z tkaniny laminowanej (dermatoidu) oparty był na stelażu ze stalowych rurek, który podtrzymywał jednocześnie przednią szybę.
Silnik pojazdu uruchamiany był ręczną dźwignią dostępną z zewnątrz lub wewnątrz. Hamulec uruchamiany był przez naciśnięcie kolumny kierownicy, ruch której systemem dźwigni i linek przekazywany był na wszystkie trzy koła. Zmiana biegów, poczynając od modelu DUO 4/1 – dźwignią ręczną; sprzęgło – automatyczne, odśrodkowe. Zawieszenie kół na niezależnych wahaczach resorowanych amortyzatorami motocyklowymi z tłumieniem olejowym, koła tylne stabilizowane pionowo drążkiem reakcyjnym. Amortyzator skrętu w układzie kierowniczym w postaci cięgła Bowdena w układzie zamkniętym. Pojazd w stanie suchym ważył 147 kg. Konstrukcyjna prędkość maksymalna wynosi 55 km/h, w praktyce nie przekraczała 60 km/h.
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- DUO-page (de). simson-duo-page.de.vu. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-12)].
- DUO na Eastbikes (de)
- Schwalbennest (de). schwalbennest.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-02)].