Sieć ciepłownicza
Sieć ciepłownicza, sieć cieplna – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje systemu ciepłowniczego, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do węzłów cieplnych[1].
Stanowi zespół urządzeń technicznych służących do transportu rurociągowego energii cieplnej od źródła ciepła (najczęściej ciepłownia lub elektrociepłownia) do odbiorców, za pośrednictwem czynnika termodynamicznego (nośnika ciepła).
Sieć ciepłownicza łączy z jednej strony urządzenia do centralnego regulowania źródła ciepła, a z drugiej strony węzły cieplne odbiorców ciepła.
Sieci cieplne podzielić można w zależności od ich przeznaczenia na sieci:
- komunalne,
- przemysłowe,
- mieszanego przeznaczenia.
Podział ten rzutuje w znacznej mierze na rodzaj stosowanego czynnika grzejnego, w wyniku czego można wyróżnić sieci:
- wodne o niskich parametrach, czyli transportujące wodę o temperaturze poniżej 115 °C,
- wodne o wysokich parametrach, czyli transportujące wodę o temperaturze powyżej 115 °C,
- parowe o niskich parametrach, czyli transportujące parę o ciśnieniu manometrycznym poniżej 0,7 at (0,07 MPa),
- parowe o wysokich parametrach, czyli transportujące parę o ciśnieniu manometrycznym powyżej 0,7 at (0,07 MPa),
- mieszane (łączące w jednym układzie przewody transportujące różne czynniki lub czynniki o różnych parametrach).
Zgodnie z ukształtowaniem (poziomym kształtem geometrycznym sieci) można wyróżnić następujące podstawowe ich rodzaje:
- liniowe,
- rozgałęzione (promieniste),
- rozgałęzione z łącznikami,
- pierścieniowe,
- o ukształtowaniu mieszanym.
W rzeczywistości znacznie większa jest różnorodność ukształtowania sieci cieplnych. Promienista sieć z centralnie usytuowanym źródłem ma charakterystyczny pajęczy kształt. Sieć pierścieniowa w przypadku geometrycznie prawidłowego planu miasta ma postać kratownicy. Bardzo różnorodne są sieci dużych miast o ukształtowaniu mieszanym, zwłaszcza w przypadku zastosowania grupowych węzłów cieplnych. Sieć główna może być pierścieniowa lub rozgałęziona, a poszczególne części sieci, poczynając od węzłów grupowych, mogą być promieniste, liniowe lub kratowe. Należy zwrócić uwagę na to, że duże sieci miejskie zwykle są zasilane z kilku źródeł ciepła.
W zależności od liczby przewodów w układzie:
- sieci wodne jednoprzewodowe,
- sieci wodne dwuprzewodowe,
- sieci wodne trój-, cztero- i wieloprzewodowe,
- sieci parowe jednoprzewodowe (bez zwrotu kondensatu),
- sieci parowe dwu- i wieloprzewodowe,
- sieci mieszane, z kombinacją różnej liczby przewodów wodnych i parowych.
Przypisy
edytuj- ↑ Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 15 stycznia 2007 w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemów ciepłowniczych (Dz.U. z 2007 r. nr 16, poz. 92).
- ↑ Aleksander Szkarowski, Ciepłownictwo, Warszawa: Wydawnictwo WNT, 2012, ISBN 978-83-934913-1-5.