Sasebo

Sasebo
Nazwa japońska
Kanji	佐世保市
Transkrypcja Hepburna	Sasebo-shi
Herb	Flaga
Państwo	Japonia
Prefektura	Nagasaki
Wyspa	Kiusiu
Region	Kiusiu
Zarządzający	Norio Tomonaga↗
Powierzchnia	363,88 km²
Populacja (2006); • liczba ludności	; ok. 258,3 tys.
	Położenie na mapie prefektury Nagasaki Sasebo
	Położenie na mapie Japonii Sasebo
	33°11′N 129°43′E/33,183333 129,716667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Sasebo (jap. 佐世保市 Sasebo-shi) – miasto w Japonii, w prefekturze Nagasaki, w północno-zachodniej części wyspy Kiusiu (Kyūshū)^[1].

Położenie geograficzne

Sasebo leży w odległości ok. 50 km na północ od Nagasaki i 34 km od miasta Ōmura, nad zatokami Sasebo (port i wyjście na Morze Wschodniochińskie) i Ōmura, połączonymi wąskimi cieśninami: Hario i Haiki^[1].

Obszar ten słynie z malowniczego piękna: gór, plaż, przybrzeżnych wysp i wzgórz. Od Sasebo do wyspy Hirado, na długości około 25 km, rozciąga się grupa 208 wysp różnej wielkości, tworząc Kujūku-shima („99 Wysp”). Należą one do Parku Narodowego Saikai (Saikai Kokuritsu Kōen).

Gospodarka

W mieście rozwinął się przemysł stoczniowy, maszynowy, chemiczny, spożywczy, szklarski oraz precyzyjny^[2].

Historia

W przeszłości Sasebo było małą wioską rybacką z populacją ok. 4 tys. mieszkańców, kontrolowaną przez domenę Hirado, aż do końca okresu Meiji (1868–1912). Mniej więcej w tym czasie późniejszy admirał Heihachirō Tōgō (1848–1934), zdecydował o budowie w tym miejscu bazy marynarki wojennej ze względu na: chroniony, głębokowodny port, pobliskie kopalnie węgla i geograficzną bliskość do Chin i Korei. Od 1889 r., baza rozpoczęła działalność jako kwatera główna Trzeciego Okręgu Morskiego Cesarskiej Marynarki Wojennej Wielkiej Japonii. Sasebo stało się głównym portem japońskiej marynarki wojennej podczas pierwszej wojny chińsko-japońskiej (1894–1895) i wojny rosyjsko-japońskiej (1904–1905). W 1905 roku okręty pod dowództwem admirała Tōgō wypłynęły stąd po zwycięstwo nad flotą rosyjską w bitwie pod Cuszimą^[3].

Port Sasebo był główną bazą morską do końca II wojny światowej. U jej szczytu Cesarska Marynarka Wojenna Japonii zatrudniała tam około 50 tys. ludzi do budowy i modernizacji okrętów wojennych. Miasto było jednym z siedemnastu pierwotnych celów amerykańskiego ataku nuklearnego w 1945 roku, ale choć go uniknęło, doznało ogromnych zniszczeń z powodu bombardowań^[3].

W czerwcu 1946 roku amerykańska armia okupacyjna zajęła część portu i formalnie utworzyła bazę floty o nazwie United States Fleet Activities Sasebo. Kiedy cztery lata później wybuchła wojna w Korei (1950–1953), baza stała się głównym punktem wyjściowym dla sił zbrojnych ONZ i USA do przerzutu amunicji, sprzętu, paliwa, czołgów, ciężarówek i zapasów. Po zakończeniu wojny Japonia utworzyła swoje Siły Samoobrony i dla okrętów Morskich Sił Samoobrony utworzono tu port macierzysty, a baza USA kontynuowała obsługę VII Floty. Dzięki temu miasto rozkwitło, a kultura amerykańska odegrała główną rolę w tworzeniu jego międzynarodowego charakteru^[4].

W styczniu 1968 roku do bazy amerykańskiej w Sasebo wpłynął lotniskowiec USS Enterprise (CVN-65), pierwsza na świecie jednostka tej klasy o napędzie jądrowym. Spowodowało to gwałtowne zamieszki studenckie także w wielu innych miastach japońskich. Spowodowane one były już wcześniejszym sprzeciwem przeciwko zaangażowaniu rządu japońskiego w wojnę wietnamską oraz „alergią nuklearną” ludności dotkniętej atakiem atomowym w 1945 roku^[5].

Kultura

Okolice Sasebo od okresu Edo słyną z produkcji wysokiej jakości porcelany, w tym biało-niebieskiej mikawachi (zwana także hirado). W pobliskim Imari znajduje się fabryka firmy Noritake^[4].

Dziedzictwo „ukrytych chrześcijan”

Symbolem Sasebo jest katedra Seishin (zwana także kościołem katolickim w dzielnicy Miura-chō), duży kościół zbudowany w stylu neogotyckim w 1930 roku. Znajduje się naprzeciwko głównego dworca kolejowego w dzielnicy Miura. Sasebo jest jedynym miastem w Japonii, które używa symbolu chrześcijańskiego kościoła na swojej fladze.

Galeria

Panorama Sasebo, widok z góry Yumihari

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 226, 227. ISBN 978-4-415-11272-5.日本地図&rft.date=2018&rft.pub=Seibido Shuppan&rft.place=Tokyo&rft.pages=226, 227&rft.isbn=978-4-415-11272-5">
↑ Sasebo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-10] .
↑ ^a ^b Sasebo & Hirado. Japan National Tourism Organization. [dostęp 2021-04-09]. (ang.).
↑ ^a ^b Commander Fleet Activities Sasebo, History. Official US Navy Website. [dostęp 2021-04-07]. (ang.).
↑ Hiroshi Fujimoto: Fifty Years of Light and Dark - the Hirohito Era. Tokyo: The Mainichi Newspapers, 1976, s. 385, 386.

Linki zewnętrzne

[chizu-1] 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 226, 227. ISBN 978-4-415-11272-5.日本地図&rft.date=2018&rft.pub=Seibido Shuppan&rft.place=Tokyo&rft.pages=226, 227&rft.isbn=978-4-415-11272-5">

[PWN-2] Sasebo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-10] .

[jnto-3] Sasebo & Hirado. Japan National Tourism Organization. [dostęp 2021-04-09]. (ang.).

[navy-4] Commander Fleet Activities Sasebo, History. Official US Navy Website. [dostęp 2021-04-07]. (ang.).

[mainichi-5] Hiroshi Fujimoto: Fifty Years of Light and Dark - the Hirohito Era. Tokyo: The Mainichi Newspapers, 1976, s. 385, 386.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]