Roman Ogaza
Roman Grzegorz Ogaza (ur. 17 listopada 1952 w Katowicach, zm. 4 marca 2006 w Forbach) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju, olimpijczyk.
| Pełne imię i nazwisko |
Roman Grzegorz Ogaza | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
179 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wychowanek Górnika Lędziny, następnie reprezentował barwy Górnika Zabrze (zdobywca Pucharu Polski), dwukrotnie Szombierek Bytom (mistrz Polski), ponownie GKS-u Tychy, RC Lens, Olympique Alès, Royal Francs Borains, US Forbach oraz SG Marienau. Z reprezentacją Polski zdobył wicemistrzostwo olimpijskie (1976).
Roman Ogaza jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Zawodowej o profilu ślusarz. Karierę piłkarską rozpoczął w 1965 roku w juniorach Górnika Lędziny, a po fuzji wszedł w skład GKS Tychy, w którym grał do 1968 roku. Następnie reprezentował barwy juniorów Górnika Zabrze, z którym w 1970 roku podpisał profesjonalny kontrakt, i w którego barwach zadebiutował w ekstraklasie – dnia 17 czerwca 1970 roku w przegranym 4:0 meczu wyjazdowym z Odrą Opole zastąpił w 58. minucie Alfreda Olka[1]. Jednak z powodu silnej konkurencji w klubie nie mógł liczyć na regularną grę i po sezonie 1969/1970 odszedł do Szombierek Bytom, z którym w sezonie 1971/1972 spadł z ekstraklasy, jednak w sezonie 1972/1973 wrócił do niej oraz dotarł do półfinału Pucharu Polski. Z klubu odszedł po sezonie 1974/1975 po rozegraniu 101 meczów ligowych i strzeleniu 25 goli.
Następnie został zawodnikiem GKS-u Tychy, z którym w sezonie 1975/1976 zdobył wicemistrzostwo Polski, dzięki czemu klub awansował do Pucharu UEFA (1976/1977), w którym odpadli już w pierwszej rundzie po porażce w dwumeczu z niemieckim FC Köln (0:2, 1:1). W sezonie 1976/1977 dotarł do ćwierćfinału Pucharu Polski, jednak w ekstraklasie klub zajął 15. miejsce i spadł do niższej ligi. Z klubu odszedł po sezonie 1977/1978 po rozegraniu 60 meczów ligowych i strzeleniu 25 bramek.
Potem wrócił do Szombierek Bytom, którym w sezonie 1978/1979 dotarł do półfinału Pucharu Polski. W sezonie 1979/1980 zdobył z klubem mistrzostwo Polski, a w sezonie 1980/1981 zajął w ekstraklasie 3. miejsce. Ostatni mecz w ekstraklasie rozegrał dnia 9 maja 1982 roku w wygranym 3:1 meczu u siebie z Bałtykiem Gdynia[2]. Łącznie w ekstraklasie rozegrał 276 meczów ligowych, w których strzelił 96 bramek.
Następnie wyjechał do Francji grać w klubach RC Lens (1982–1984 – 63 mecze, 15 goli), Olympique Alès (1984–1986 – 30 meczów, 5 goli), potem w belgijskim Royal Francs Borains (1986) i ponownie we francuskich klubach US Forbach (1987–1991) i SG Marienau, w którym w 1991 roku w wieku 39 lat zakończył piłkarską karierę.
Kariera reprezentacyjna
edytujRoman Ogaza grał w juniorskich reprezentacjach Polski. W seniorskiej reprezentacji Polski w latach 1974–1981 rozegrał 21 meczów, w których strzelił 6 goli. Debiut zaliczył dnia 13 kwietnia 1974 roku w Port-au-Prince w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Haiti, w którym w 63. minucie został zastąpiony przez Witolda Karasia[3]. W 1976 roku został powołany przez selekcjonera Kazimierza Górskiego na turniej olimpijski 1976 w Montrealu, na którym zagrał w wygranym 5:0 meczu ćwierćfinałowym z reprezentacją Korei Północnej zastępując w 71. minucie Zygmunta Maszczyka[4] oraz zdobył srebrny medal. Ostatni mecz w reprezentacji Polski rozegrał dnia 23 września 1981 roku w Lizbonie w przegranym 0:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Portugalii.
Statystyki
edytuj| Reprezentacja narodowa | Rok | Występy | Gole |
|---|---|---|---|
 Polska
| |||
| 1974 | 2 | 0 | |
| 1975 | 0 | 0 | |
| 1976 | 3 | 0 | |
| 1977 | 0 | 0 | |
| 1978 | 2 | 1 | |
| 1979 | 7 | 4 | |
| 1980 | 4 | 0 | |
| 1981 | 3 | 1 | |
| Łącznie | 21 | 6 | |
Sukcesy
edytujGórnik Zabrze
edytuj- 3. miejsce w ekstraklasie: 1970
- Puchar Polski: 1970
- Finał Pucharu Zdobywców Pucharów: 1970
Szombierki Bytom
edytuj- Mistrzostwo Polski: 1980
- 3. miejsce w ekstraklasie: 1981
- Półfinał Pucharu Polski: 1973, 1979
GKS Tychy
edytuj- Wicemistrzostwo Polski: 1976
- Ćwierćfinał Pucharu Polski: 1977
Reprezentacyjne
edytujŻycie prywatne
edytujRoman Ogaza miał żonę i trójkę dzieci. Zmarł dnia 4 marca 2006 w Forbach w wieku 53 lat[6].
Przypisy
edytuj- ↑ 17.06.1970 – Odra Opole – Górnik Zabrze 4:0.
- ↑ 1982-05-09 Szombierki Bytom – Bałtyk Gdynia 3-1.
- ↑ Football MATCH: 13.04.1974 Haiti v Poland (ang.).
- ↑ Football MATCH: 25.07.1976 North Korea v Poland (ang.).
- ↑ Roman Ogaza – Eu-Football.info (ang.).
- ↑ Zmarł Roman Ogaza [data dostępu: 2006-03-06].
Linki zewnętrzne
edytuj- Roman Ogaza. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-26)]. w bazie PKOl-u
- Roman Ogaza w bazie Wikiliga.pl
- Roman Ogaza w bazie 90minut.pl
- Roman Ogaza w bazie WikiGórnik.pl
- Roman Ogaza, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24].
- Roman Ogaza w bazie Weltfussball.de (niem.)
- Roman Ogaza w bazie FootballDatabase.eu (ang.)
- Roman Ogaza. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-23)]. w bazie Sports-Reference.com (ang.)
- Roman Ogaza
- Roman Ogaza w bazie National Football Teams (ang.)