Robert Prosinečki

chorwacki piłkarz i trener piłkarski

Robert Prosinečki (wym. [rɔbɛrt prɔsineki]; ur. 12 stycznia 1969 w Villingen-Schwenningen) – chorwacki piłkarz, występował na pozycji ofensywnego pomocnika.

Robert Prosinečki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1969
Villingen-Schwenningen

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Czarnogóra (selekcjoner)

Kariera juniorska
Lata Klub
1974–1980 Stuttgarter Kickers
1980–1986 Dinamo Zagrzeb
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1987 Dinamo Zagrzeb 2 (1)
1987–1991 FK Crvena Zvezda 117 (25)
1991–1994 Real Madryt 55 (10)
1994–1995 Real Oviedo (wyp.) 30 (5)
1995–1996 FC Barcelona 19 (2)
1996–1997 Sevilla FC 21 (4)
1997–2000 Croatia Zagrzeb 50 (14)
2000 NK Hrvatski Dragovoljac 4 (1)
2000–2001 Standard Liège 20 (4)
2001–2002 Portsmouth FC 33 (9)
2002–2003 Olimpija Lublana 23 (3)
2003–2004 NK Zagreb 26 (5)
2005 Savski Marof 4 (1)
W sumie: 404 (84)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987  Jugosławia U-20 5 (1)
1989–1991  Jugosławia 15 (4)
1994–2002  Chorwacja 49 (10)
W sumie: 69 (15)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2004–2005 NK Zagreb (tymczasowo)
2006–2010 Chorwacja (asystent)
2010–2012 FK Crvena zvezda
2012–2013 Kayserispor
2014–2017 Azerbejdżan
2018–2019 Bośnia i Hercegowina
2019–2020 Kayserispor
2020 Denizlispor
2022 Olimpija Ljubljana
2023 NK Rudeš
2024– Czarnogóra
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Francja 1998 piłka nożna

Życiorys

edytuj

Syn Chorwata i Serbki. Urodził się w Villingen-Schwenningen, NRF, gdzie jego rodzice byli gastarbeiterami.

Do rodzinnej Chorwacji wrócił w wieku dziesięciu lat, tam w grupach juniorskich Dinama Zagrzeb, kontynuował juniorską karierę.

Kariera piłkarska

edytuj

Jego pierwszym profesjonalnym klubem było Dinamo Zagrzeb. W stołecznej drużynie rozegrał tylko dwa spotkania, po roku odchodząc do Crvenej Zvezdy Belgrad. Tam talent pomocnika rozbłysł pełnym blaskiem. W czasie czteroletniej gry dla klubu, zdobył z nim trzy mistrzostwa Jugosławii, jeden krajowy Puchar, zwieńczając pobyt triumfem w Pucharze Mistrzów.

Latem 1991 roku został piłkarzem Realu Madryt, przechodząc do hiszpańskiego klubu za kwotę 8 milionów dolarów. Pomimo obecności serbskiego trenera Radomira Anticia, gra zawodnika pomocnika znacznie się pogorszyła[1]. Pasmo kontuzji i niewspółmierne z formą zarobki, przełożyły się na oddanie piłkarza na wypożyczanie do Realu Oviedo. Tam, ponownie spotkał się z trenerem Anticiem, a jego gra przypominała najlepsze okresy[1]. Real Madryt zdecydował się na zwolnienie Chorwata z kontrakty, a Prosinecki wraz z trenerem Anticiem miał przenieść się do Atletico Madryt. Wtem, niespodziewanie do gry o piłkarza włączyła się FC Barcelona i to właśnie ona go pozyskała. Okres gry w Dumie Katalonii był naznaczony kontuzjami mięśniowymi, przez co rozegrał w jej barwach tylko 19 spotkań[1]. Po przejęciu klubu przez Bobby’ego Robsona poprosił o transfer. Nowym klubem piłkarza została Sevilla, ale spędził tam tylko pół roku.

Latem 1997 Prosinecki powrócił do Dinama Zagrzeb, z miejsca zostając czołowym zawodnikiem klubu. Powrót do klubu, dał zarówno piłkarzowi, jak i klubowi nowy wiatr w żagle, czego skutkiem były trzy mistrzostwa Chorwacji, jeden Puchar Chorwacji oraz dwukrotny awans do Ligi Mistrzów. Latem 2001 roku, niespodziewanie, został piłkarzem angielskiego drugoligowca Portsmouth FC[2]. Jego świetne występy dały klubowi ligowe utrzymanie, a Chorwatowi przysporzyły ogromnej sympatii kibiców, na co najlepszym dowodem, było umieszczenie go w najlepszej drużynie w historii klubu[2].

Po sezonowych pobytach w Olimpiji Lublanie i NK Zagrzeb, zdecydował się zakończyć karierę w 2005 jako piłkarz Savskiego Marof.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Jugosławii rozegrał 15 meczów, dochodząc do ćwierćfinału na Mistrzostwach Świata 1990.

Barw reprezentacji Chorwacji bronił od 1994 do 2002 roku, rozgrywając 49 spotkań i strzelając 10 bramek. Z reprezentacją Vatreni, zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata 1998 oraz wystartował na Euro 1996 (ćwierćfinał) i Mundialu 2002 (runda grupowa).

Kariera trenerska

edytuj

Od 2006 do 2010 roku pełnił funkcję asystenta Slavena Bilicia w reprezentacji Chorwacji.

W grudniu 2010 roku został wybrany na trenera Crvenej Zvedy Belgrad, przy okazji zostając pierwszym chorwackim trenerem, który trenował serbski klub piłkarski po Wojnie w Bośni i Hercegowinie. Mimo zdobycia z klubem Pucharu Serbii, zdecydował się na rozwiązanie umowy.

Od października 2012 do stycznia 2014 roku prowadził tureckie Kayserispor.

W grudniu 2014 został wybrany na trenera reprezentacji Azerbejdżanu, stawiając za cel awans do Mistrzostw Europy 2016. Mimo obiecujących rezultatów – remisy z Chorwacją, Czechami i Norwegią czy rekordowa wygrana 5-1 z San Marino – zdecydował się na rozwiązanie kontraktu.

Od stycznia 2018 do listopada 2019 prowadził reprezentacje Bośni i Hercegowiny, z którą był bliski kwalifikacji do Euro 2020. O braku awansu zadecydowała porażka w wyjazdowym spotkaniu z Armenią (2-4)[3].

W samym 2020 prowadził dwa tureckie kluby Kayserispor (ponownie) oraz Denizlispor.

Ciekawostki

edytuj
  • Pierwszy trener Dinama Zagrzeb, a późniejszy selekcjoner Chorwacji – Miroslav Blažević – obserwując jego grę wyznał: „Prędzej zjem swój trenerski dyplom, jeśli ten chłopak kiedykolwiek zostanie piłkarzem”.
  • W trakcie kariery piłkarskiej wypalał dwie paczki papierosów dziennie[1].
  • Jest jedynym piłkarzem w historii, który w finałach mistrzostw świata strzelał gole dla dwóch różnych reprezentacji – na turnieju w 1990 roku zaliczył trafienie w barwach Jugosławii, a osiem lat później zdobył dwie bramki dla Chorwacji[4].

Sukcesy piłkarskie

edytuj

Klubowe

edytuj

Crvena Zvezda Belgrad

edytuj

Real Madryt

edytuj

Croatia Zagrzeb

edytuj

Reprezentacyjne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d ¡Olé! Magazyn | Powtórka z historii | Robert Prosinečki – Opadająca gwiazda [online], olemagazyn.pl, 28 lutego 2015 [dostęp 2021-03-23] (pol.).
  2. a b Meczyki.pl, „Gdyby nie fajki, byłbym najlepszy na świecie”. Robert Prosinecki – kariera puszczona z dymkiem [online], Meczyki.pl [dostęp 2021-03-23] (pol.).
  3. Armenia – Bośnia i Hercegowina, 8 wrz 2019 – Eliminacje do Mistrzostw Europy – Protokół meczowy [online], _ [dostęp 2021-03-26] (pol.).
  4. Scoring at the World Cup for two different countries [online], ESPN.co.uk [dostęp 2021-03-23].

Linki zewnętrzne

edytuj