Progress D-436
D-436 – seria turbowentylatorowych, dwuprzepływowych silników lotniczych o dużym stosunku dwuprzepływowości. Zaprojektowany w Związku Radzieckim, obecnie wytwarzane są przez ukraińską firmę Iwczenko-Progress do zastosowania na samolotach krótkiego i średniego zasięgu. Początkowo silnik był projektowany do nowych wersji Jaka-42 i An-72 w latach 80. XX wieku. Pierwsze testy rozpoczęły się w 1985, a certyfikacja została zakończona w 1987.
Dane podstawowe | |
Typ | |
---|---|
Kraj pochodzenia | |
Producent | |
Pierwsze testy | |
Zastosowanie | |
Rozwinięto z modelu | |
Dane techniczne | |
Średnica |
1,39 m |
Długość |
3,03 m |
Masa |
1250 kg |
Osiągi | |
Ciąg |
75 kN |
Spręż |
21.9:1 |
Współczynnik dwuprzepływowości |
5:1 |
Ciąg/ciężar |
5.6 |
Projekt
edytujSilnik D-436 został opracowany w oparciu o jednostkę Łotariew D-36. Wiele rozwiązań zaczerpnięto również z silnika Progress D-18T. Silnik D-436 jest bardziej ekonomiczny od poprzedników oraz spala mniej paliwa. Niektóre warianty wyposażone są w system FADEC.
Warianty
edytujD-436K
edytujJest to model wyjściowy, posiada współczynnik dwuprzepływowości 6,2, zaś stosunek sprężania wynosi 21. Te silniki proponowano do napędzania samolotu An-71, który jednak nie został wprowadzony do seryjnej produkcji.
D-436M
edytujWariant "M" zaproponowano do użycia na samolotach Jak-42M
D-436T1
edytujTen wariant napędza samolot Tu-334[1] oraz jest proponowany do napędzania samolotu Tu-414. Wariant ten wytwarza 73 kN ciągu. Padła również propozycja użycia tego silnika do napędzania An-174, który jednak nie wszedł do masowej produkcji.
D-436T1-134
edytujTen wariant zaproponowano użytkownikom samolotów Tu-134 jako możliwość zastąpienia wysłużonych silników nowszymi.
D-436T2
edytujTen silnik rozwija ciąg o sile 80,4 kN i napędza maszyny Tu-334-100D i Tu-334-200D.
D-436TP
edytujTen wariant został opracowany do użycia na Łodziach latających Be-200[2]. Wariant ten rozwija taką samą moc jak "T1", czyli 73 kN.
D-436T3
edytujW tym wariancie wprowadzono kilka zmian oraz zwiększono ciąg do 93 kN. Silniki będą napędzać samoloty transportowe Il-214.
D-436-148
edytujTen wariant został opracowany z myślą o samolocie An-148[3]. Obniżono maksymalny ciąg silnika do 67 kN, dzięki temu wydłużyła się żywotność silnika.
D-436TZ
edytujTen wariant jest zbliżony technicznie do wariantu "T3", ale zastosowano w nim turbinę nowszej generacji. Jednostka może rozwinąć ciąg nawet do 133 kN.
Zastosowanie
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Aircraft D-436T1/Т2/T3 Bypass Turbofan Engine. Ivchenko-Progress. [dostęp 2012-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-05)]. (ang.).
- ↑ D-436TP Turbofan Aero Engine. Ivchenko-Progress. [dostęp 2012-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-05)]. (ang.).
- ↑ D-436-148 Turbofan Aero Engine. Ivchenko-Progress. [dostęp 2012-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-12)]. (ang.).