Politechnika Opolska

państowa uczelnia o profilu technicznym w Opolu

Politechnika Opolska – jedna z dziewiętnastu państwowych uczelni technicznych w Polsce z siedzibą w Opolu. Powstała w 1996 roku w wyniku przekształcenia działającej od 1966 roku Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Politechnikę.

Politechnika Opolska
Opole University of Technology
Ilustracja
II Kampus Politechniki Opolskiej
Data założenia

1 czerwca 1966/ 1 września 1996

Typ

państwowa

Państwo

 Polska

Adres

ul. Prószkowska 76
45-758 Opole

Liczba pracowników
• naukowych

888[1]
504[1]

Liczba studentów

4 626[2] (12.2023)

Rektor

dr hab. inż. Marcin Lorenc, prof. PO

Członkostwo

CEEPUS
Tempus
Copernicus
Leonardo da Vinci
Sokrates-Erasmus
Sieć Uniwersytetów Europejskich

Położenie na mapie Opola
Mapa konturowa Opola, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Politechnika Opolska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Politechnika Opolska”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Politechnika Opolska”
Ziemia50°40′59,0″N 17°56′40,6″E/50,683056 17,944611
Strona internetowa
II Kampus Politechniki Opolskiej

Kształci studentów na 24 kierunkach, na studiach stacjonarnych oraz niestacjonarnych. Politechnika Opolska jest uczelnią interdyscyplinarną z przewagą kierunków technicznych. W jej ramach znajduje się sześć wydziałów oraz Biblioteka Główna i Centrum Językowe. Aktualnie uczelnia zatrudnia 803 pracowników, w tym 435 nauczycieli akademickich. W tej grupie jest 150 profesorów i doktorów habilitowanych i 237 nauczycieli akademickich ze stopniem naukowym doktora.

II kampus Politechniki Opolskiej - brama wjazdowa

Według stanu na 2023 rok na uczelni studiuje blisko 5000 studentów, w tym 386 obcokrajowców.[potrzebny przypis]

W 2022 roku Politechnika Opolska jako dziewiąta na 32 polskie uczelnie została zakwalifikowana w rankingu THE World University Rankings 2023. To największy, ogólnoświatowy ranking uczelni akademickich obejmujący ponad 100 krajów, który bierze pod uwagę takie kryteria jak: jakość kształcenia i środowiska uczenia się (teaching) – 30%, jakość prowadzonych badań (research) – 30%, wpływ prowadzonych badań – 30%, perspektywy międzynarodowe: pracownicy, studenci i badania (international outlook) – 7,5% oraz transfer wiedzy (industry income) – 2,5%[3].

W 2022 roku dziesięciu badaczy Politechniki Opolskiej znalazło się na liście 2% najbardziej wpływowych na świecie przygotowanej przez amerykański Uniwersytet Stanforda wraz z wydawnictwem Elsevier[4]. W tym samym roku w rankingu Nature Index Politechnikę Opolską sklasyfikowano na 11. miejscu wśród uczelni technicznych i 41. wśród wszystkich uczelni w Polsce[5]. Zgodnie z danymi zawartymi w bazie Web of Science Core Collection w 2022 roku naukowcy Politechniki Opolskiej byli cytowani na całym świecie ponad 14 500 razy. W 2021 roku 11 tysięcy razy. Dla porównania: rok wcześniej liczba ta wynosiła 6,7 tysięcy i już wówczas była znacznie wyższa niż przed laty[6].

Historia

edytuj

Początki uczelni technicznej w Opolu związane są z działalnością Politechniki Śląskiej na Śląsku Opolskim, która w 1959 roku utworzyła w Opolu swój Punkt Konsultacyjny.

1 czerwca 1966 roku staraniem ówczesnych władz wojewódzkich oraz środowiska akademickiego Opola został on przekształcony w samodzielną Wyższą Szkołę Inżynierską (WSI)[7].

Początkowo uczelnia składała się z trzech wydziałów: Mechanicznego, Elektrycznego i Ogólnotechnicznego (od 1967 roku pod nazwą: Budownictwa Lądowego).
W 1975 roku w wyniku reorganizacji uczelni przekształcono je w instytuty: Budowy Maszyn, Elektrotechniki, Inżynierii Lądowej oraz powołano do życia Studium Nauk Społecznych i Ekonomicznych.
Po burzliwych i przełomowych wydarzeniach z lat 1989–1990 i demokratyzacji państwa, a co za tym idzie ponownej autonomizacji uczelni wyższych przekształcono dotychczasowe instytuty ponownie w wydziały (Mechaniczny, Elektrotechniki i Automatyki, Budownictwa). W 1993 roku dotychczasowe Studium Nauk Społecznych i Ekonomicznych zastąpił Instytut Zarządzania. W 1995 roku utworzono na uczelni Instytut Wychowania Fizycznego i Rehabilitacji[8].

1 września 1996 roku uczelnia przyjęła nazwę „Politechnika Opolska”. W ciągu kolejnej dekady powołano dwa nowe wydziały z przekształcenia dotychczas istniejących instytutów: Wydział Zarządzania i Inżynierii Produkcji oraz Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii[9].

 
Wydział Budownictwa i Architektury Politechniki Opolskiej

Władze uczelni

edytuj

Władze rektorskie 2020-2024[10]

edytuj
  • dr hab. inż. Marcin Lorenc – Rektor
  • prof. dr hab. inż. Tomasz Boczar – Prorektor ds. ogólnych i operacyjnych (pierwszy zastępca Rektora)
  • prof. dr hab. Grzegorz Królczyk – Prorektor ds. nauki i rozwoju
  • dr Anida Stanik-Besler – Prorektor ds. kształcenia i dydaktyki
  • dr inż. Aneta Kucińska-Landwójtowicz – Prorektor ds. współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym

Poczet rektorów

edytuj
Lp. Lata Tytuły naukowe Imię i nazwisko
1. 1996–1999 prof. dr hab. inż. Józef Suchy
2. 1999–2005 prof. dr hab. inż. Piotr Wach
3. 2005–2012 prof. dr hab. inż. Jerzy Skubis
4. 2012–2019 prof. dr hab. inż. Marek Tukiendorf
5. 2019–nadal dr hab. inż. Prof. PO Marcin Lorenc
 

Władze administracyjne

edytuj
  • Dyrektor Generalny
  • Dyrektor Finansowy – mgr Małgorzata Brożonowicz
  • Dyrektor Biblioteki – mgr Anna Jańdziak

Wydziały

edytuj
 
Wydział Inżynierii Produkcji i Logistyki Politechniki Opolskiej

Kierunki kształcenia

edytuj

Aktualnie Politechnika Opolska oferuje możliwość kształcenia na następujących kierunkach studiów[11]:

Dyscypliny naukowe

edytuj

Politechnika Opolska powsiada uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora oraz doktora habilitowanego oraz prowadzenia kształcenia w szkole doktorskiej

  • w dyscyplinach:
    • architektura i urbanistyka
    • automatyka, elektronika i elektrotechnika
    • ekonomia i finanse
    • informatyka techniczna i telekomunikacja
    • inżynieria lądowa i transport
    • inżynieria mechaniczna
    • inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka
    • nauki o kulturze fizycznej
    • nauki o zarządzaniu i jakości
    • nauki o zdrowiu[12]

Obecność w rankingach

edytuj

THE World University Rankings 2023 – w największym, ogólnoświatowym rankingu uczelni akademickich obejmujący ponad 100 krajów Politechnika Opolska została ujęta po raz pierwszy. Natomiast w klasyfikacji polskich uczelni zajęła 9. miejsce na 32 ośrodki naukowe[13].

SciVal - według globalnego zestawienia tylko w ciągu czterech lat o 350% wzrosła liczba publikacji naukowców Politechniki Opolskiej w najbardziej prestiżowych czasopismach naukowych na całym świecie a tylko w zeszłym roku, także na całym świecie, naukowcy Politechniki Opolskiej byli cytowani ponad 14 500 razy[14].

Research.com - to ranking, który sprawdza jak uczelnie się rozwijają, dotyczy stricte pracy oraz badań naukowych. Politechnika Opolska jako jedna z jedynie czterech polskich uczelni, została zakwalifikowana w obszarze inżynierii mechanicznej[15].

Doktorzy honoris causa Politechniki Opolskiej[potrzebny przypis]

edytuj
Lp. Imię i nazwisko Data nadania tytułu Promotor
1 Jerzy Buzek 10 listopada 2006 prof. dr hab. Leon Troniewski
2 Tadeusz Kaczorek 27 lutego 2009 prof. dr hab. Ryszard Rojek
3 Kazimierz Zakrzewski 8 maja 2013 prof. dr hab. Marian Łukaniszyn
4 Józef Szala 22 października 2014 prof. dr hab. Tadeusz Łagoda
5 Ryszard Knosala 22 kwietnia 2015 dr hab. inż. Waldemar Skomudek, prof. PO
6 Wiesław Kurdowski 22 maja 2015 prof. dr hab. Stefania Grzeszczyk
7 Janusz Mroczka 18 stycznia 2017 prof. dr hab. Krzysztof Latawiec
8 Eugeniusz Świtoński 27 czerwca 2018 prof. dr hab. inż. Marek Tukiendorf
9 Stanisław Legutko 28 maja 2024 prof. dr hab. Grzegorz Królczyk

Kampus

edytuj

Miasteczko Akademickie Politechniki Opolskiej znajduje się w północno-wschodniej części Opola w rejonie ulic: Mikołajczyka. Oleskiej i Sosnkowskiego oraz Małopolskiej. W skład kampusu wchodzą cztery domy studenckie:

  • DS 1 Zaścianek ul. Mikołajczyka 6,
  • DS 2 Zygzak ul. Mikołajczyka 10,
  • DS 3 Pryzma ul. Mikołajczyka 14,
  • DS 4 Sokrates ul. Małopolska 22.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Informacje ogólne o uczelni (data dostępu: 2019-06-14).
  2. Szkolnictwo wyższe w roku akademickim 2023/2024 [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2024-07-01].
  3. Anna Kułynycz, Ranking THE: Politechnika Opolska w gronie najlepszych uczelni [online], Wiadomości Uczelniane, 14 października 2022 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
  4. Anna Kułynycz, Nasi naukowcy w gronie najbardziej wpływowych na świecie [online], Wiadomości Uczelniane, 14 listopada 2022 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
  5. Wiadomości Uczelniane Politechniki Opolskiej - strona główna - Politechnika Opolska [online], po.opole.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  6. Anna Kułynycz, Kolejny rekord cytowań naszych naukowców [online], Wiadomości Uczelniane, 13 maja 2023 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
  7. Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie, pod red. A. Chmielewskiego, wyd. Ossolineum, Wrocław 2007, s. 231.
  8. Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie, pod red. A. Chmielewskiego, wyd. Ossolineum, Wrocław 2007, s. 232.
  9. Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie, pod red. A. Chmielewskiego, wyd. Ossolineum, Wrocław 2007, s. 234.
  10. Władze Uczelni | Politechnika Opolska | Twoja Uczelnia [online], www.po.opole.pl [dostęp 2019-10-24].
  11. Portal rekrutacyjny Politechniki Opolskiej, stan na rok akademicki 2011/2012 [on-line] [dostęp 2012-03-07].
  12. Anna Kułynycz, Historyczny wynik ewaluacji [online], Wiadomości Uczelniane, 9 sierpnia 2022 [dostęp 2023-07-21] (pol.).
  13. Anna Kułynycz, Ranking THE: Politechnika Opolska w gronie najlepszych uczelni [online], Wiadomości Uczelniane, 14 października 2022 [dostęp 2023-07-25] (pol.).
  14. Anna Kułynycz, Politechnika coraz bardziej rozpoznawalna na arenie międzynarodowej [online], Wiadomości Uczelniane, 22 września 2022 [dostęp 2023-07-25] (pol.).
  15. Anna Kułynycz, Wysoka pozycja Politechniki Opolskiej w światowym rankingu [online], Wiadomości Uczelniane, 4 kwietnia 2023 [dostęp 2023-07-25] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie, pod red. A. Chmielewskiego, wyd. Ossolineum, Wrocław 2007.

Linki zewnętrzne

edytuj