Pierścieniak koroniasty

Pierścieniak koroniasty (Stropharia coronilla (Bull.) Quél.) – gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae)[1].

Pierścieniak koroniasty
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pierścieniakowate

Rodzaj

pierścieniak

Gatunek

pierścieniak koroniasty

Nazwa systematyczna
Stropharia coronilla (Bull.) Quél
Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 110 (1872)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Stropharia, Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1791 r. Jean Baptiste Bulliard nadając mu nazwę Agaricus coronilla. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1872 r. Lucien Quélet[1].

Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus coronilla Bull. ex DC., in Lamarck & de Candolle 1805
  • Agaricus obturatus Krombh. 1843
  • Fungus coronillus (Bull. ex DC.) Kuntze 1898
  • Geophila coronilla (Bull.) Quél. 1886
  • Psilocybe coronilla (Bull.) Noordel. 1995
  • Stropharia obturata (Fr.) Quél. 1872

Nazwę polską podali K. Zaleski, S. Domański. i E. Wojciechowski w 1948 r[3], jest ona tłumaczeniem nazwy łacińskiej i jest zgodna z obecnym ujęciem taksonomicznym tego gatunku. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako opaska koroniasta, a Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował nazwę łysiczka murawowa, te nazwy jednak są niespójne z obecną nazwą naukową[4].

Morfologia

edytuj
Kapelusz

Średnicy 2–4 cm, białawy, bladoochrowy lub żółtawy, w stanie wilgotnym lepki. Kształt kapelusza przeważnie półkolisty[5].

Blaszki

Początkowo bladoliliowe, później purpurowofioletowe, z jaśniejszym ostrzem[5].

Trzon

Białawy, ze ściśle przylegającym, wąskim pierścieniem (lub bez)[5].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie, Azji, Australii i Nowej Zelandii[6]. W Polsce jest niezbyt częsty, ale prawdopodobnie nie jest zagrożony wyginięciem[4].

Rośnie na ziemi na polach, pastwiskach, łąkach, na obrzeżach dróg, w parkach, wśród traw, w zaroślach, nad brzegami rzek pod olchą szarą. Pojawia się od maja do października[4].

Znaczenie

edytuj

Saprotrof[4]. Grzyb jadalny[5].

Gatunki podobne

edytuj

Pierścieniaka koroniastego można pomylić z karłowatymi pieczarkami, które mają jednak blaszki wolne[5].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2012-03-02].
  3. Grzyby Państwowego Nadleśnictwa zielonka (woj. poznańskie) zebrane w latach 1946 i 1947. Acta Soc. bot. Pol. 19 (1), s. 101-143
  4. a b c d Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  5. a b c d e E. Gerhardt, Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie – Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
  6. Discover Life Maps [online] [dostęp 2016-01-10].