Phil Anderson
Phil Anderson, właściwie Phillip Grant Anderson (ur. 12 marca 1958 w Londynie) – były australijski kolarz szosowy, pierwszy Australijczyk, który zdobył maillot jaune podczas Tour de France.
Anderson podczas prologu Tour de France (1993) | |||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||
Klub |
zakończył karierę | ||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||
|
Życiorys
edytujPhil Anderson urodził się w Londynie, ale wyjechał z rodziną do Australii, będąc dzieckiem. Mieszkał w Melbourne, w 1975 r. ukończył Trinity Grammar School. Jego pierwszym klubem był Hawthorn Cycling Club. Przed ukończeniem dwudziestego roku życia, jako amator, wygrał w 1977 r. Tour of New Zealand. W 1979 r. wyjechał do Europy, gdzie wygrywając wyścigi amatorskie zwrócił na siebie uwagę drużyn profesjonalnych. Karierę zawodowca rozpoczął w 1980 r.
Kariera zawodowa
edytujAnderson rozpoczął zawodowe ściganie w barwach Peaguota. Już w 1981 r. udało mu się założyć (jako pierwszemu człowiekowi spoza Europy) maillot jaune. Sam zawodnik opowiada o tym w ten sposób:
To było w Pirenejach, mój pierwszy Tour de France. Nie miałem aspiracji aby zostać liderem, nic z tych rzeczy. Dostałem zadanie, miałem pilnować lidera, Francuza i mu pomagać. Na trasie zapomniałem jakie mam zadanie i po prostu jechałem z przodu z najlepszymi, pokonując z nimi kilka górskich szczytów. Potem podjechał do mnie mój dyrektor sportowy i zapytał co się stało z moim liderem, którego miałem pilnować. – Ojej, faktycznie, gdzie on jest? – zapytałem. Dyrektor odpowiedział, że został w drugiej grupie, jakieś 5–10 minut z tyłu. Powiedziałem mu: – Nie ma strachu, zaczekam na niego i mu pomogę. Ale on kazał mi zostać w czołówce, unikać kłopotów i postarać się dojechać z najlepszymi. Tak też zrobiłem, dotarłem do ostatniego wzniesienia na etapie z Bernardem Hinault i Lucienem van Impem, który nam odjechał na tym podjeździe na kilka minut. Ja miałem jednak spory zapas czasu z poprzednich etapów i w ten sposób zostałem liderem wyścigu. To była niespodzianka, nie spodziewałem się jej, wiedziałem że maillot jaune jest bardzo ważna i ma długą historię, ale dla mnie tamtego dnia najlepsze było to, że nie muszę prać swojej koszulki, tylko dostanę nową. Ale kiedy się ją nosi, jest się na najwyższym sportowym poziomie[1].
Żółtą koszulkę lidera założył ponownie, na 9 dni, w 1985 r. W 1982 r. zajął 5. miejsce w Tour de France, zdobywając równocześnie białą koszulkę lidera klasyfikacji młodzieżowej.
Najlepszy sezon w karierze Anderson odnotował w 1985 r. Wygrał Tour Méditerranéen, Volta a Catalunya, Critérium du Dauphiné Libéré, Tour de Suisse, zajął 5. miejsce w Tour de France oraz ukończył na drugim miejscu Gandawa-Wevelgem i Ronde van Vlaanderen. W następnych latach zajmował miejsca na podium w wyścigach klasycznych, m.in. Mediolan-Turyn, Liège-Bastogne-Liège czy Paryż-Tours. Jego ostatnim wielkim zwycięstwem był triumf na 10. etapie Tour de France w 1990 r. Karierę sportową zakończył w 1994 r.
Życie prywatne
edytujAnderson był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żona związał się zaraz po rozpoczęciu profesjonalnej kariery, z drugą w 1994 r. Ich związek rozpadł się w 2005 r. Po zakończeniu kariery nabył farmę w Jamieson, gdzie mieszka do dziś.
Odznaczenia
edytujZostał uhonorowany Orderem Australii w 1987 r. za zasługi dla kolarstwa[2]. W 2000 r. otrzymał Australian Sports Medal, a rok później Centenary Medal, za zasługi oddane społeczeństwu poprzez kolarstwo[3].
Najważniejsze sukcesy
edytuj- 1978
- złoty medal w wyścigu ze startu wspólnego w Commonwealth Games
- 1982
- 5. miejsce w Tour de France
- 1. miejsce na 2. etapie
- 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej Tour de France
- 5. miejsce w Tour de France
- 1983
- 1. miejsce w Amstel Gold Race
- 2. miejsce w Tour de Romandie
- wygrany etap
- 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
- 1984
- 1. miejsce w Züri-Metzgete
- 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
- 3. miejsce w wyścigu Super Prestige Pernod International
- 1985
- 1. miejsce w Tour Méditerranéen
- 1. miejsce w Volta a Catalunya
- 1. miejsce w Critérium du Dauphiné Libéré
- 1. miejsce w Tour de Suisse
- 3 wygrane etapy
- 1. miejsce w E3 Prijs Vlaanderen
- 5. miejsce w Tour de France
- 2. miejsce w Gandawa-Wevelgem
- 2. miejsce w Ronde van Vlaanderen
- 1986
- 1. miejsce w Paryż-Tours
- 3. miejsce w Giro di Lombardia
- 1987
- 1. miejsce w Mediolan-Turyn
- 1988
- 2. miejsce w Ronde van Vlaanderen
- 1. miejsce w Post Danmark Rundt
- 1989
- 1. miejsce w Tour de Romandie
- 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
- 1990
- 1. miejsce na 4. etapie Giro d’Italia
- 1991
- 1. miejsce w Tour of Britain
- 2 wygrane etapy oraz triumf w klasyfikacji górskiej
- 1. miejsce w Tour Méditerranéen
- 1. miejsce w Tour of Britain
- 1992
- 1. miejsce w Tour of Ireland
- 1993
- 1. miejsce w Tour of Britain
- 1. miejsce w Tour of Sweden
- 1994
- złoty medal w jeździe drużynowej na czas w Commonwealth Games
Przypisy
edytuj- ↑ ABC Radio National – The Sports Factor Transcript – 23 July, 1999. fulltext.ausport.gov.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-15)].
- ↑ It’s an Honour – Honours – Search Australian Honours. itsanhonour.gov.au.
- ↑ It’s an Honour – Honours – Search Australian Honours. itsanhonour.gov.au.