Paneuropejski korytarz transportowy

Paneuropejski korytarz transportowy (również Transeuropejski korytarz transportowy) – ciąg komunikacyjny międzynarodowego znaczenia przebiegający przez kontynent europejski, na który składają się co najmniej dwie różne drogi transportowe o stosownych parametrach technicznych, z rozmieszczonymi na nich węzłami transportowymi (np. centra logistyczne).

Mapa paneuropejskich korytarzy transportowych

Paneuropejskie korytarze transportowe tworzą pewien spójny system transportowy, który został zdefiniowany na II Paneuropejskiej Konferencji Transportowej na Krecie w marcu 1994, a uzupełniony na III Paneuropejskiej Konferencji Transportowej w Helsinkach w 1997.

Paneuropejskie korytarze transportowe łączą drogi kołowe, wodne oraz linie kolejowe.

Modernizacji paneuropejskich korytarzy transportowych poświęcony był unijny program TINA[1].

I HelsinkiTallinnRygaKrólewiec / Kowno / KłajpedaWarszawa / GdańskSzczecinLubeka
II BerlinPoznańWarszawaBrześćMińskSmoleńskMoskwaNiżny Nowogród
III BrukselaAkwizgranKoloniaDreznoWrocławKatowiceKrakówLwówKijów
IV Drezno/NorymbergaPragaWiedeńBratysławaGyőrBudapesztAradBukaresztKonstanca / KrajowaSofiaSaloniki / PłowdiwStambuł.
V WenecjaTriest/KoperLublanaMariborBudapesztUżhorodLwówKijów.
VI GdyniaKatowice – Żylina, z zachodnią wersją trasy Katowice-Brno.
VII (rzeka Dunaj)
VIII DurrësTiranaSkopjeSofiaPłowdiwBurgasWarnaKonstanca.
IX HelsinkiWyborgPetersburgPskówHomelKijówLiubasziwkaKiszyniówBukaresztDimitrowgradAleksandropolis.

Główna odmiana trasy: Sankt PetersburgMoskwaKijów.

X SalzburgLublanaZagrzebBelgradNiszSkopjeWełesSaloniki.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Urząd Komitetu Integracji Europejskiej: program TINA. [dostęp 2014-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].