Paleoarchaik

Paleoarchaik
3600–3200 mln lat temu
	PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	Tabela stratygraficzna
poprzedni okres; eoarchaik	następny okres; mezoarchaik

Paleoarchaik (ang. Paleoarchean)

w sensie geochronologicznym: druga era archaiku, trwająca 400 milionów lat (od 3600 do 3200 milionów lat temu). Paleoarchaik jest młodszy od eoarchaiku, a starszy od mezoarchaiku.
w sensie chronostratygraficznym: drugi eratem eonotemu archaicznego, wyższy od eoarchaiku a niższy od mezoarchaiku.

Zdarzenia

Z początkiem paleoarchaiku zaczął tworzyć się hipotetyczny superkontynent Walbara, złożony z kratonów Kaapvaal (południowa Afryka) i Pilbara (zachodnia Australia).
Utworzyła się formacja Apex Chert z najstarszymi znanymi skamieniałościami (około 3,465 miliarda lat).

W liczącej 3,4 mld lat formacji Strelley Pool Formation (Australia Zachodnia) w piaskowcu odnaleziono mikrostruktury powiązane z mierzonymi w mikrometrach kryształami pirytu. Na podstawie zidentyfikowanych w skamielinach struktur ustalono, że stanowią pozostałość komórek, zaś kryształy pirytu uznano za produkty uboczne metabolizmu siarki^[1].

Przypisy

↑ David Wacey, Matt R. Kilburn, Martin Saunders, John Cliff & Martin D. Brasier. Microfossils of sulphur-metabolizing cells in 3.4-billion-year-old rocks of Western Australia. „Nature Geoscience”. 4, s. 698–702, 2011. DOI: 10.1038/ngeo1238.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Tabela stratygraficzna opublikowana przez International Commission on Stratigraphy (2013) (ang.)

[3mld-1] David Wacey, Matt R. Kilburn, Martin Saunders, John Cliff & Martin D. Brasier. Microfossils of sulphur-metabolizing cells in 3.4-billion-year-old rocks of Western Australia. „Nature Geoscience”. 4, s. 698–702, 2011. DOI: 10.1038/ngeo1238.

[1]