Płaskowyż Tarnowski

mezoregion fizycznogeograficzny

Płaskowyż Tarnowski (512.43) – mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, południowa część Kotliny Sandomierskiej. Graniczy od północy i zachodu z Niziną Nadwiślańską, od wschodu z Doliną Dolnej Wisłoki, od południa z Pogórzem Ciężkowickim i (na krótkim odcinku) z Pogórzem Rożnowskim.

Płaskowyż Tarnowski
Mapa regionu
Megaregion

Region Karpacki

Prowincja

Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym

Podprowincja

Podkarpacie Północne

Makroregion

Kotlina Sandomierska

Mezoregion

Płaskowyż Tarnowski

Powierzchnia
• ogółem
• w Polsce


995 km²
995 km²

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. małopolskie
woj. podkarpackie

Region jest płaskowyżem o rzeźbie erozyjno-denudacyjnej, położonym na wysokości 200–260 m n.p.m. Zbudowany jest z osadów morskich miocenu, pokrytych glinami i piaskami czwartorzędowymi.

Gleby regionu są słabe, rozwinięte jest tu jednak rolnictwo. Region posiada również niewielkie obszary leśne.

Głównym miastem (od którego pochodzi nazwa regionu) jest Tarnów.

Zobacz też

edytuj