Oxford Street
Oxford Street – ulica w centralnym Londynie, w obrębie West Endu, na terenie gminy City of Westminster, biegnąca od Marble Arch na zachodzie do St Giles Circus na wschodzie; jej kontynuację w kierunku wschodnim stanowi New Oxford Street[1]. Jedna z najliczniej uczęszczanych ulic handlowych w Europie[2]. Mieszczą się przy niej m.in. domy towarowe, które dały początek sieciom John Lewis oraz Selfridges[1].
City of Westminster | |
Oxford Street w grudniu 2006 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Długość |
2,4 km |
Położenie na mapie City of Westminster | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Anglii | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu | |
51°30′49,0″N 0°09′20,0″W/51,513611 -0,155556 |
Dawniej jeden z głównych traktów prowadzących z Londynu na zachód, współcześnie stanowi część drogi A40 (nieoznakowana). Obecna nazwa ulicy pochodzi z XVIII wieku i nawiązuje do faktu, że położona była na skraju włości należących do hrabiów Oksfordu[1].
Historia
edytujOxford Street pokrywa się ze szlakiem rzymskiej ulicy, zwanej via Trinobantina, która łączyła Hampshire i Colchester i stała się jedną z największych ulic prowadzących do i wyprowadzających z miasta. Między XII wiekiem a rokiem 1782 była znana jako: Tyburn Road (od rzeki Tyburn, która biegła na południe od drogi, a obecnie przepływa pod nią), Uxbridge Road, Worcester Road oraz Oxford Road. Była to ostatnia droga pokonywana przez skazańców z Newgate Prison do szubienic w Tyburn, niedaleko Marble Arch. Od około 1729 roku ulica nosi nazwę Oxford Street.
Pod koniec XVIII wieku wiele otaczających ją pól nabył hrabia Oksfordu , co doprowadziło do rozwoju tego terenu. Ulica słynęła z widowisk będących rozrywką dla tłumu, np. walk psów z niedźwiedziami czy maskarad, oraz z Panteonu. W XIX wieku przy Oxford Street otwarto liczne sklepy.
Transport
edytujOxford Street jest obsługiwana przez pięć linii metra: Bakerloo, Central, Jubilee, Northern i Victoria. Przy ulicy znajdują się cztery stacje:
W kulturze
edytujOxford Street jest jedną z nieruchomości na planszy brytyjskiej wersji gry Monopoly. Wraz z Regent Street i Bond Street wchodzi w skład zielonego zestawu. Wszystkie trzy ulice łączy charakter handlowy.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Oxford Street. W: Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 610–611. ISBN 978-1-4050-4925-2.
- ↑ Sam Forsdick: What do Oxford Street’s struggles tell us about the future of retail?. Raconteur, 2023-05-18. [dostęp 2024-01-02]. (ang.).