Otto Winzer (ur. 3 kwietnia 1902 w Berlinie, zm. 3 marca 1975 w Berlinie Wschodnim) – niemiecki działacz partyjny i państwowy, minister spraw zagranicznych NRD (1965–1975).

Otto Winzer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1902
Berlin

Data i miejsce śmierci

3 marca 1975
Berlin Wschodni

Wiceminister Spraw Zagranicznych NRD
Okres

od 1956
do 1965

Minister Spraw Zagranicznych NRD
Okres

od 1965
do 1975

Poprzednik

Lothar Bolz

Następca

Oskar Fischer

Odznaczenia
Wielka Gwiazda Przyjaźni między Narodami (NRD) Złota Gwiazda Przyjaźni między Narodami (NRD) Honorowy Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD)

Życiorys

edytuj

Z zawodu był zecerem. W 1919 przystąpił do Komunistycznej Partii Niemiec, należał także do Komunistycznej Partii Austrii i WKP(b). Po dojściu nazistów do władzy przebywał we Francji, następnie w Związku Radzieckim, gdzie pracował dla Międzynarodówki Komunistycznej, a także był tłumaczem i redaktorem w Wydawnictwie Literatury Obcojęzycznej. W 1943 zaangażował się w działalność w Komitecie Narodowym Wolnych Niemiec (Nationalkomitee Freies Deutschland). Od 1944 wykładał w Szkole Partyjnej KPD.

Po powrocie do Niemiec był zatrudniony w magistracie berlińskim. Od 1946 działał w SED, pełniąc funkcję szefa Wydziału Kultury i Wychowania Centralnego Sekretariatu SED, od 1947 dyrektora Wydziału Prasy, Radia i Informacji Komitetu Centralnego.

W 1949 przez krótki okres był zastępcą redaktora naczelnego Neues Deutschland, następnie sekretarzem i szefem kancelarii Wilhelma Piecka (do 1956) oraz wiceministrem spraw zagranicznych NRD (1956–1965). W 1965 objął funkcję ministra tego resortu, którą sprawował do śmierci. Był jednocześnie deputowanym Izby Ludowej. Z racji sprawowanych funkcji był „skoszarowany” w partyjno-rządowym osiedlu kierownictwa NRD wokół Majakowskiring w Berlinie-Pankow.

Został odznaczony m.in. Orderem Karla Marksa (1962) oraz dwukrotnie Złotym Orderem Zasługi dla Ojczyzny (1955 i 1972).

Został pochowany w Miejscu Pamięci Socjalistów na Centralnym Cmentarzu Friedrichsfelde w dzielnicy Berlin-Lichtenberg. Jego imieniem nazwano Wyższą Szkołę Oficerską Narodowej Armii Ludowej dla Zagranicznych Kadr Wojskowych (Offiziershochschule für ausländische Militärkader „Otto Winzer“) w Prora na wyspie Rugia oraz obecną Mehrower Allee w dzielnicy Berlin-Marzahn.

Bibliografia

edytuj
  • Hermann Wentker: Außenpolitik in engen Grenzen. Die DDR im internationalen System, Oldenbourg Wissenschaftsverlag München 2007