Oddział partyzancki OP-23

Oddział partyzancki AK (OP-23) – zgrupowanie partyzanckie Armii Krajowej o kryptonimie OP-23 (lub OP-Południe, KN-23) „Suchar”, „Serowiec”, „Hd”, „IV/014”, „San” – sformowane w powiecie sanockim, podległe pod Okręg krakowski, Inspektorat Jasło AK, rozwiązany 19 września 1944.

Weterani Zgrupowania OP-23
Zamek baronów Gubrynowiczów, w okresie do sierpnia 1944 kwatera główna komendantury zgrupowania „Południe” Adama Winogrodzkiego
Pomnik upamiętniający 2PSP i AK w Sanoku
Statuetka „Oddział mjr. „Korwina” na Podkarpaciu”

Decyzją z rozkazu Inspektoratu AK Jasło z przełomu kwietnia i maja 1944 utworzono partyzanckie Zgrupowanie „Południe”, działające pod kryptonimami OP-23 i KN-23, którego komendantem mianowano kpt. Adama Winogrodzkiego ps. „Korwin”[1]. W czerwcu 1944 do zgrupowania weszły: oddział OP-11 Józefa Czuchry ps. „Orski” (dwa plutony w zgrupowaniu) i Wojciecha Rosolskiego ps. „Skalny” (jeden pluton)[2].

Żołnierze obwodu

edytuj

Skład Komendy Obwodu Sanok o kryptonimie „San”:

komendant;
  • XII 1939 – połowa stycznia 1940; kpt. Władysław Romańczyk (1898-1982) „Czarny”, „Rosa”, „Wir”, „Kula”,
  • od połowy stycznia do połowy kwietnia 1940 r.; por. Władysław Biegański „Janusz”,
  • VI 1940 – 29 I 1942; Rudolf Ryba vel Schmidt „Rudek”, „Kulawy”, „Korczyński”,
  • II 1943 – koniec IV 1944; kpt. Adam Winogrodzki (ps. „Ordon”, „Korwin” oraz „Władysław Węgrzynowski”)
  • V 1944 – 1945 por. Jan Łoziński „Babinicz”, „Andrzej”
zastępcy;
  • VI 1940 – IV 1942; Tadeusz Zaruski „Tadzio”, „Cygan”,
  • III 1943 – I 1944 por. Władysław Okwieka vel Perkowski „Zan”,
  • V 1943 – 1944 por. Tadeusz Buczek „Tuhan” /NOW/,
  • IX 1943 – 1944 Władysław Malik „Sosna” /BCh/.
oficerowie

Zastępca lekarza obwodu: VI 1940 – IV 1942 Jan Maria Suchomel, V 1943 – 1944 dr Marian Klauziński.

  • sekcja więzienna: V 1940 – I 1944 Bronisław Nowak „Brzoza”, V 1943 – 1944 Nestor Kiszka „Neron”, Piotr Dudycz „Cezar”
  • sabotaż-dywersja – Walerian Zdzisław Konieczny
  • Wojskowa Służba Kobiet (WSK)Jadwiga Zaleska, V 1943 – 1944 Stefania Pirożyńska „Sabina”
  • WSOP – chor. Stanisław Kurpiel
  • Oficer saperów: Stanisław Kubiak „Szarotka”, IX 1943 – 1944 Władysław Pruchniak „Sęp”, „Ireneusz”, „Felek”.
Szeregowcy
łączniczki
  • Barbara Krasicka „Bizia”, Jadwiga Pruchniak „Jadźka”
  • Adam i Wanda Gilewicz – skrzynka kontaktowa

Placówki

edytuj

Sztab komendy z siedzibą w Porażu, skrzynka kontaktowa w Sanoku naprzeciwko komendy Gestapo. Na wiosnę 1943 powołano na terenie komendy obwodu Sanok 10 placówek, oznaczonych cyframi:

Placówka Nr: Komendant Obszar Stan liczebny
I. Sanok Władysław Pruchniak „Sęp”, „Ireneusz”, „Felek” (kwiecień 1943 - sierpień 1943), Paweł Dziuban „Dziedzic” (sierpień 1943 do 1944)
II. Zarszyn Franciszek Gorynia, Mieczysław Granatowski „Gram”, Franciszek Singler „Odwet”. Długie, Nowosielce, Pisarowce
III. Bażanówka plut. Zygmunt Kędzior „Kabel”.
IV. Nowotaniec pdchr. Eugeniusz Kondyjowski, Tadeusz Sokołowski „Sokół”, Jan Banasiewicz „Bohun”. Nagórzany, Nadolany, Bukowsko, Wisłok Wielki 4 plutony
V. Niebieszczany Władysław Szelka „Borsuk”, „Czajka” (VI 1940 – VI 1944), Jerzy Jasiński „Kadłubek”. 4 plutony
VI. Lesko Stanisław Zieliński „Fal”, Stanisław Wajda „Pająk”, ppor. Jerzy Garapich „Granit”.
VII. Baligród Jan Marciak „Dąb”. Cisna, Kalnica
VIII Czarna Bolesław Rudziński „Irka”, ppor Bolesław Knebloch „Łachman”. Ropienka, Ustrzyki Dolne 3 plutony
IX. Mrzygłód Franciszek Mandzelowski„Załas”.
X. Zagórz Alojzy Bełza „Alik”, ppor. Stanisław Żebrowski „Zebra”

Stanisław Zieliński „Fal”, Stanisław Wajda „Pająk”, ppor. Jerzy Garapich „Granit”.

Współpracownicy

edytuj

Szlaki przerzutowe

edytuj

Odtworzenie 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w ramach AK

edytuj

W wyniku przeprowadzania akcji odtwarzania przedwojennych jednostek wojskowych w ramach Akcji Burza Komenda Obwodu Sanok postawiła za cel odbudowanie 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w sile 1500 ludzi, gotowych na rozkaz przystąpić do walki powstańczej.

We wrześniu 1944 po przełamaniu linii frontu a następnie nawiązaniu kontaktu z 242 Brygadą Pancerną Armii Czerwonej, 19 września Winogrodzki rozformował Zgrupowanie OP-23 i nakazał złożenie broni. Znacząca część żołnierzy tego Zgrupowania zgłosiła się następnie do służby w WP, w tym oficerowie kontrwywiadu i saperów Obwodu, kwatermistrz Obwodu, komendant placówki AK w Sanoku, komendant placówki AK w Czarnej, Ustrzykach Dolnych oraz komendant Obwodu Krosno, część w tym komendant wywiadu AK zasiliła szeregi MO i UB, pozostali tworzyli szeregi polskiej samoobrony przed UPA oraz podziemie partyzanckie (Samodzielny Batalion Operacyjny NSZ „Zuch”). 21 września 1944 Adam Winogrodzki wstąpił do WP oraz uzyskał awans do stopnia majora.

Upamiętnienie

edytuj
  • Na fasadzie kościoła Przemienienia Pańskiego w Sanoku została ustanowiona tablica pamiątkowa dla uczczenia pamięci żołnierzy SZP-ZWZ-AK Obwodu Sanok (SZP-AK) i dowódców (Michał Tokarzewski-Karaszewicz, Tadeusz Komorowski, Leopold Okulicki) oraz żołnierzy 2 Pułku Strzelców Podhalańskich, którzy do 1939 roku stacjonowali w Sanoku[4]. Inskrypcja głosi: "Żołnierzom ZWZ-AK Obwodu Sanok (SZP-ZWZ) AK i ich komendantom głównym gen. M. Tokarzewskiemu „Torwid”, gen. S. Roweckiemu „Grot”, gen. T. Komorowskiemu „Bór”, gen. L. Okulickiemu „Niedźwiadek”. Żołnierzom 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. W 42 rocznicę wymarszu oddziału partyzanckiego „Południe”. Społeczeństwo Ziemi Sanockiej. A.D. 1986"[5]. Została odsłonięta 6 lipca 1986 przez oficera przedwojennego sanockiego pułku, Edwarda Łabno i poświęcona przez kapelana AK, ks. infułata Jana Stączka[6][7][8][9][10][11]. Inicjatorami powstania tablicy byli Marian Witalis[12] i ks. Adam Sudoł.
  • Pod koniec lat 80. (ok. 1988) został wybity medal upamiętniający o treści Pamięci OP 23 „Południe” 2 Pułku Strzelców Podhalańskich majora Korwina / Bieszczady • Ziemia Sanocka • Beskid Niski (awers) oraz umieszczonymi na krzyżu znakiem Polski Walczącej i napisami 1944, AK, OP23 (rewers), którego autorami byli Roman Schramm i Janina Lis-Romkiewicz[13].
  • Przed budynkiem przy ulicy Adama Mickiewicza 21 (dawne koszary wojskowe, później PWSZ) odsłonięto 3 października 1993 kamień pamiątkowy upamiętniający żołnierzy 2 Pułku Strzelców Podhalańskich i Armii Krajowej[14][15]. Pomnik zawiera herb 2 PSP oraz tablicę z inskrypcją o treści: Pamięci żołnierzy 2 PSP i ich kontynuatorom z AK Obwodu „SAN” w walce o niepodległość Polski. Społeczeństwo Ziemi Sanockiej[16].

Przypisy

edytuj
  1. Zagórski 1995 ↓, s. 733.
  2. Zagórski 1995 ↓, s. 734.
  3. Zagórski 1995 ↓, s. 746.
  4. Edward Zając: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. W stulecie konsekracji 1897-1997. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1997, s. 72. ISBN 83-905046-4-2.
  5. Franciszek Oberc, Pomniki i tablice pamiątkowe Sanoka, Sanok 1998, s. 39.
  6. Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 64-66.
  7. Adam Sudoł: Wybór z Księgi Ogłoszeń Parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku (lata 1967–1995). Sanok: 2001, s. 230. ISBN 83-914224-7-X.
  8. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 300, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  9. Sanok - tablica poświęcona żołnierzom podziemia. miejscapamiecinarodowej.pl. [dostęp 2012-07-21]. (pol.).
  10. Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974-1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 957.
  11. Krzysztof Kaczmarski: Prześladowany. Działania Służby Bezpieczeństwa wobec księdza Adama Sudoła w latach 1957-1989. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 245. ISBN 83-919305-6-4.
  12. Czesław Nowak: Marian Witalis. Proil w bazie Encyklopedii Solidarności. encyklopedia-solidarnosci.p. [dostęp 2014-12-13].
  13. Andrzej Romaniak: Medale, medaliony, plakiety. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2005, s. 100. ISBN 83-919305-8-0.
  14. 1 września 1939. Pamiętamy!. isanok.pl. [dostęp 2013-02-10]. (pol.).
  15. Andrzej Romaniak. Podhalańczycy. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 17 (100) z 6 października 1993. 
  16. Franciszek Oberc, Pomniki i tablice pamiątkowe Sanoka, Sanok 1998, s. 14-15.

Bibliografia

edytuj