Moses Pergament (ur. 21 września 1893 w Helsinkach, zm. 5 marca 1977 w Gustavsbergu[1][2]) – szwedzki kompozytor, dyrygent i krytyk muzyczny pochodzenia fińskiego.

Moses Pergament
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 września 1893
Helsinki

Pochodzenie

żydowskie

Data i miejsce śmierci

5 marca 1977
Gustavsberg

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, krytyk

Życiorys

edytuj

Pochodził z ortodoksyjnej rodziny żydowskiej[1]. Uczył się gry na skrzypcach w Konserwatorium Petersburskim[1][2], grał w orkiestrze filharmonicznej w Helsinkach[1]. Edukację muzyczną kontynuował w konserwatorium Sterna w Berlinie, gdzie uczył się dyrygentury[1][2]. W 1915 roku osiadł na stałe w Szwecji, w 1918 roku uzyskał szwedzkie obywatelstwo[1][2]. Pisał krytyki muzyczne do „Svenska Dagbladet” (1923–1938), „Aftontidningen” (1942–1956) i „Stockholms-Tidningen” (1957–1964)[1].

Twórczość

edytuj

W zakresie kompozycji był samoukiem[1]. Jego twórczość ukształtowała się pod wpływem muzyki rosyjskiej, niemieckiego ekspresjonizmu, a także impresjonizmu i neoklasycyzmu[1]. W późniejszych kompozycjach, zwłaszcza chóralnych, nawiązywał do muzyki szwedzkiej[1], szczególnie do dorobku Jeana Sibeliusa[2]. Z czasem zaadaptował także pewne środki typowe dla modernizmu[2]. Czerpał również z tradycji muzyki żydowskiej[1][2].

(na podstawie materiałów źródłowych)[1]

  • Svenska tonsättare (Sztokholm 1943)
  • Vandring med fru musica (Sztokholm 1943)
  • Ny vandring med fru musica (Sztokholm 1944)
  • J. Lind (Sztokholm 1945)
  • H. Rosenberg. A Giant of Modern Swedish Music (Sztokholm 1948)

Wybrane kompozycje

edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]

Utwory orkiestrowe

  • Romans na skrzypce i orkiestrę (1914)
  • Adagio na klarnet i smyczki (1915)
  • Rapsodia ebraica (1935)
  • Concerto romantico na smyczki (1935)
  • Dibbuk na skrzypce i orkiestrę (1935)
  • 2 suity Almquistiana (1936, 1938)
  • Svensk rapsodi (1941)
  • Koncert skrzypcowy (1948)
  • Kol Nidre na wiolonczelę i orkiestrę (1949)
  • Koncert fortepianowy (1951)
  • Koncert na 2 skrzypiec i orkiestrę (1954)
  • Koncert wiolonczelowy (1955)
  • Concerto lirico na skrzypce i orkiestrę (1956)
  • Pezzo intimo na 16 wiolonczel solo (1957)
  • Koncert altówkowy (1965)
  • Fantasia differente na wiolonczelę i smyczki (1970)
  • Sonatina na flet i smyczki (1973)

Utwory kameralne

  • Trio fortepianowe (1913, zrewid. 1940)
  • Sonata skrzypcowa (1920)
  • 3 kwartety smyczkowe (1922, 1952, 1956)
  • Sonata na skrzypce solo (1961)
  • Sonata na flet (1968)
  • Mała suita na instrumenty dęte drewniane (1970)
  • Pezzo na 4 flety (1972)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Hosiannah na chór i orkiestrę (1928)
  • Nedanförmänskliga visor na recytatora, solistów, chór i orkiestrę (1936)
  • symfonia chóralna Den judiska sången (1944)
  • oratorium De sju dödssynderna (1963)
  • 4 dikter av Edith Södergran na sopran i orkiestrę (1966)
  • Årstider na baryton i orkiestrę (1968)
  • Drömmen om mullen och vindarna na baryton i orkiestrę (1969)
  • kantata Al naharat bavel na chór i orkiestrę (1974)

Opery

  • Himlens hemlighet (1952, wyst. Dortmund 1957)
  • Eli (1958, wyst. Sztokholm 1959)
  • Abrams Erwachen (1973)

Balety

  • Krelantems and Eldeling (1921, wyst. Sztokholm 1928)
  • Vision (1923, wyst. Helsinki 1925)

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 47. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2759. ISBN 0-02-865529-X.