Mona Tusz
Mona Tusz (ur. w Katowicach) – polska artystka street-artowa. Jej prace można oglądać na ścianach większości miast Śląska, a także w Bielsku-Białej, Łodzi, Warszawie czy Berlinie. Zajmuje się także fotoreportażem, grafiką, rzeźbą, scenografią oraz mozaiką. Prowadzi warsztaty dla dzieci, młodzieży oraz grup wykluczonych społecznie[1][2].
Łysek z karbońskiej komnaty (2022) | |
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Strona internetowa |
Prace artystki charakteryzują się elementami roślinnymi (także kopalnymi), kosmicznymi fakturami oraz tajemniczymi stworkami. Mona Tusz często wkomponowuje w swoje murale kolorowe lub zrobione z kawałków luster mozaiki. Czasem sięga po drewno czy metal. Identyfikuje się ze Śląskiem, co można zaobserwować w tematyce jej prac[1][2].
Życiorys
edytujStudiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach na kierunku grafika warsztatowa. W czasie studiów mieszkała w Siemianowicach Śląskich, w pobliżu robotniczej dzielnicy Hugo.
Po skończeniu studiów przeprowadziła się do Katowic, gdzie w chwili obecnej ma swoją pracownię (przy ul. Teatralnej)[2][3].
Kariera
edytujW 2007 roku, będąc na trzecim roku studiów, zrealizowała pierwszy uliczny projekt – „zagospodarowała” swoimi grafikami dwa piętra klatki schodowej, w której wtedy mieszkała[3].
Od tego czasu zrealizowała wiele projektów w przestrzeni miejskiej. Jest znanym twórcą murali (tworzonych przede wszystkim na śląsku). Jest organizatorką lub współorganizatorką projektów i różnych akcji kulturalnych. Od 2011 roku brała udział w wielu festiwalach street-art. takich jak Katowice Street Art. Festiwal, Fan of Street Art w Warszawie, UNIQA Art Łódź oraz w Industriadzie[1][2][3][4][5].
Mona Tusz jest współzałożycielką Fundacji Modro[6]. Zrealizowała, kilka murali oraz projektów społeczno-artystycznych, wraz z innym śląskim artystą – Raspazjanem[6][7][8].
W 2019 roku Mona Tusz otrzymała nagrodę prezydenta Katowic w dziedzinie kultury[4].
Wybrane prace indywidualne
edytuj- 2011 – Chorzów, Park Śląski – „Cóż za królestwo”;
- 2011 – Katowice – „Jak bym sobie dawał po mordzie” (w ramach Street Art. Festival);
- 2011 – Katowice, SCC – „Szeptuchy”;
- 2011 – Siemianowice Śl., dzielnica Hugo – „Lelki z Hugo”;
- 2012 – Katowice, SCC – „Na balkonach nieba”;
- 2012 – Warszawa, Fort Bema – „Niech to diabli”;
- 2012 – Wrocław – „Rogaś”;
- 2013 – Chorzów, ul. Wolności 11 – „W jednym spali domku”;
- 2013 – Katowice, spacerniak kobiet Aresztu Śledczego – „Cryminal Tabula Rasa”;
- 2013 – Siemianowice Śl., dzielnica Hugo – „Jaga Hugo i Bzionki”;
- 2013 – Zabrze, Biskupice – „Mosz hut na gowie”;
- 2013 – Zabrze, Biskupice – „Z okolic Bytomki”;
- 2014 – Kraków, Muzeum Żydowskie Galicja – „Drzewo życia”;
- 2014 – Warszawa – „Trójka wrona”;
- 2015 – Berlin, Schonenberg – „W pół do nieba”;
- 2015 – Chorzów, Muzeum Hutnictwa – „Przetopek”;
- 2015 – Katowice, ul. Gospodarcza 16 – „Dobranocka”;
- 2015 – Katowice, ul. 3 Maja 11 – „8 mil na północ lotem wrony”;
- 2015 – Katowice, ul. Oswobodzenia 6 – „Wieprzki na Podgrubie”;
- 2016 – Chełmek, pl. Kilińskiego 3 – „W pół do snu”;
- 2016 – Katowice, ul. Zamkowa (Wiadukt) – „Nigdy nie godej do mje chopie”;
- 2016 – Katowice, ul. Gospodarcza 16 – „O czym szumi piasek”;
- 2016 – Łódź, ul. Gdańska 132 – „Najdłuższa noc w roku”;
- 2016 – Rybnik – „Seler w kosmosie”;
- 2016 – Warszawa, ul. Bobrowiecka – „Kapitalne cięcie” (w ramach Fan of Street Art.);
- 2017 – Katowice, ul. 3 Maja 11 – „Jedna matka, różne sny”;
- 2018 – Katowice, ul. Młyńska 4 – „botanikapsuła” (na COP24);
- 2018 – Katowice, ul. Piastowska 5, ul. Warszawska 11, róg ul. Stanisława i ul. Warszawskiej, róg ul. Stanisława i ul. Mariackiej oraz ul. Mariacka 12 – „Wlepki industriadowe”;
- 2019 – Katowice, ul. Roździeńska 22 – „Flora i Florian”;
- 2020 – Katowice, galeria siedziby Instytucji Kultury – Katowice Miasto Ogrodów – „do punktu zero. ewolucja”;
- 2021 – Bielsko-Biała, ul. 1 Maja 45 – „Wierzby”;
- 2021 – Katowice, ul. 1 Maja 53 (inspirowane IEM);
- 2022 – Katowice, ul. Gliwicka 130c – „Łysek z karbońskiej komnaty”;
- 2022 – Racibórz, pl. Księżnej Ofki – „Pełnia w bobrze”;
- 2023 – Nowogród – „Na wzgórzu, nad rzeką”;
- 2023 – Hajnówka – „Letnia łąka kwietna”;
- 2023-24 – Hajnówka – „Simona Kossak”;
- 2024 – Nowogród, (inspirowane Narwią, rzeką płynącą przez Nowogród)[9][10].
Wybrane prace zbiorowe
edytuj- 2011 – Katowice, ul. Gliwicka 148 (w ramach Katowice Street Art Festival);
- 2011 – Katowice, ul. Andrzeja 12 – „Ajnfart story”;
- 2013 – Siemianowice Śląskie, dzielnica Hugo – „Skąd tyle jadu?”;
- 2014 – Katowice, os. Adama (wraz z mieszkańcami Giszowca);
- 2017 – Chorzów, ul. Wolności 75 (praca z grupą seniorów);
- 2017 – Ostrów Mazowiecka – (praca z mieszkańcami Ostrowi Mazowieckiej);
- 2023 – Katowice, ul. Józefowska 32[9][10].
Nagrody
edytuj- 2019 – nagrodę prezydenta Katowic w dziedzinie kultury[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c MONA TUSZ » Contact [online], MONA TUSZ [dostęp 2022-08-03] (pol.).
- ↑ a b c d Mona Tusz - Spectra Art Space - FAN of STREET ART - Fundacja Rodziny Staraków [online], starakfoundation.org [dostęp 2022-08-03] (pol.).
- ↑ a b c Wyborcza.pl [online], katowice.wyborcza.pl [dostęp 2022-08-03] .
- ↑ a b c Znamy laureatów nagrody prezydenta Katowic w dziedzinie kultury [online], mojekatowice.pl [dostęp 2022-08-03] .
- ↑ Kapitalne cięcie / mural / Mona Tusz [online], PUSZKA / warszawska mapa street artu i sztuki publicznej [dostęp 2022-08-03] (pol.).
- ↑ a b Warsztaty street art - MDK "Koszutka" i Filia "Dąb" | Dom Kultury w Katowicach [online], web.archive.org, 24 września 2020 [dostęp 2022-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-24] .
- ↑ Redakcja, Katowice: Bajkowy mural pokrył cały Dom Aniołów Stróżów [online], Dziennik Zachodni, 11 maja 2011 [dostęp 2022-08-05] (pol.).
- ↑ Redakcja, Mural na placu św. Jana na ukończeniu - Jaworzno - Portal Społecznościowy - jaw.pl [online], 17 czerwca 2016 [dostęp 2022-08-05] (pol.).
- ↑ a b ściany » MONA TUSZ [online], MONA TUSZ [dostęp 2022-08-03] (pol.).
- ↑ a b Twarze szlaku katowickich murali: Mona Tusz | Katowickie Murale [online] [dostęp 2022-08-03] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona Mony Tusz (w tym galeria wielu realizacji)
- Wywiad dla Portretu Subiektywnego